Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
O. Szustak odpowiada swoim psychofanom
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Jak najbardziej można się nie spowiadać. Prywatna sprawa. Jedni przystapia do pierwszej i kolejnych jako kilkulatki, inni jako 10. Jeszcze inni jako dorośli. Inni wcale. Po co mówisz o czymś, czego nie znasz?
A jeśli tak było z tym wymyślaniem grzechów to znaczy że te osoby nie były przygotowane do spowiedzi.
A że grzechy się powtarzają to chyba normalne. Moje też się powtarzają, bo popełniam często te same.
Zupełnie nie wiem o co ci chodzi.
A spowiedź nie ma służyć poprawianiu się z grzechów tylko wyznaniu ich i odpokutowaniu.
Uświęceniu się ma sprzyjać komunia święta a nie spowiedź. Tak mnie uczono.
Nie wiem jakieś dziwne to wasze podejście do grzechu. Grzech to zło. Obiektywne zło. Nie że jak dla mnie dobre to znaczy że nie zło. Łącznie z alkową.
Niestety.
Uważam że tu leży problem. Rodzina zwala wychowanie religijne na szkołę.
Ale zawsze można nie zgodzić się na komunię klasową i powiedzieć że moje dziecko jest niegotowe.
A tutaj z kolei nie rozróżniasz usprawiedliwienia od osiągnięcia życia wiecznego. Faktycznie w katolicyzmie uważamy, że żaden uczynek nie jest w stanie wysłużyć człowiekowi usprawiedliwienia. Ale człowiek może zostać usprawiedliwiony, a do nieba się nie dostać
Usprawiedliwiony człowiek pozostając w łasce i pełniąc dobre uczynki prawdziwie zasługuje na rzeczywiste osiągnięcie życia wiecznego / powiększenie chwały w życiu wiecznym. Anatema sit, jeśli uważasz, że nie zasługuje na życie wieczne. Bo zasługuje.
Co do ostatniego zdania - pełna zgoda.
Dzieci klasowe idące do pierwszej komunii nie znają podstawowych prawd wiary i modlitw bo ich rodzice tego nie nauczyli, bo w domach nie ma modlitwy. Bo jeśli się modli codziennie i chodzi choć raz w tygodniu do kościoła to siłą rzeczy zna się Ojcze nasz, Credo czy Pozdrowienie anielskie.
Moja T była w zeszłym roku do pierwszej komunii z klasą. I dla wielu rodzić problemem było że dzieci mają znać podstawowe prawdy wiary, 10 przykazań Bożych itd. wiele dzieci zetknęło się z tą wiedzą pierwszy raz w życiu. Stąd wkuwanie ich na blachę przed egzaminem.
Zgadzam się z tym co napisała @asia , dodam jeszcze, że pod filmikami ojca Szustaka, w komentarzach zdarza się nie raz, że piszą młodzi ludzie dziękując mu , że ratuje ich od depresji, a nawet od samobójstwa.
On przyciąga do Boga również ludzi słabych, pokrzywdzonych, z trudnymi życiorysami.
Często są to psychicznie zziębnięte nastoletnie dzieci, które dzięki ojcu Adamowi przeproszą się z Bogiem, a może nawet z Kościołem.
Tak, całkiem możliwe, że to lepsza opcja.
Edutuję
A z ojców wypowiadających się w necie polecam też QandA o. Remigiusza Recława SJ.
Do poprzednich wpisów mam jedną uwagę. Zastanawiam się nad poprawnością zwrotu mieć wywalone na coś.
Od razu się wyłania pytanie, co mamy wywalone.
I pytanie takie już trochę cenzorskiej, czy jest to przyzwoite.
Nie znam cytatu z określeniem "należeć się". Używam go, bo jest elementem standardowej definicji sprawiedliwości - oddać każdemu to, co mu się należy. Co się na mocy sprawiedliwości Bożej należy usprawiedliwionemu, który umiera w łasce jako nagroda za zasługujące uczynki? Twoim zdaniem nic mu się nie należy. Zatem bez sensu jest mówić o niebie jako nagrodzie czy zapłacie. A na to już masz cytatów do oporu.
Ale teraz ja wrócę do tego, co już napisałem po wszystkich doprecyzowaniach i poproszę byś się określił: że się zgadzasz lub zacytował nauczanie Kościoła, które temu przeczy: Usprawiedliwiony człowiek pozostając w łasce i pełniąc dobre uczynki prawdziwie zasługuje na rzeczywiste osiągnięcie życia wiecznego / powiększenie chwały w życiu wiecznym.
Czytając Twoje komentarze coraz bardziej upewniam się, że zrobiłabyś krzywdę dziecku posyłając je do I Komunii św.
Mi chodzi o coś innego. W ogóle mnie nie dziwi, że Tecum ma/miał taki pogląd. Myślę że dla większości katolików formowanych po soborze, praktyka wiary jest taka że łasce przypisuje się pierwszorzędne znaczenie. I słusznie.
Ale przed soborem wiedzieli, że takie formowanie bez poglebionego studium teoretycznego doprowadzi do protestantyzacji, bo ludzie nie rozumieją tych niuansów. Dlatego w praktyce duszpasterskiej nacisk był położony na uczynki.
To co mnie zastanawia, to z kolei stosunek do sumienia wiernego. Dlaczego na ostrzu noża stawiamy sprawy seksualne, rodzinne, czy prawne a nie stosunek natury i łaski? Bo mamy stworzyć wspólny front z protestantami przeciw złemu światu?
Kilkaset lat temu ludzie się zabijali za wyżej dyskutowane dystynkcje. Dziś pozwalamy ludziom sobie takie rzeczy wyznawać.
Tutaj na forum bardziej niektórym chodziło o to, iż rzekomo nie powinno się ujawniać tego, co ksiądz powiedział w konfesjonale.
Nie wiem skąd taka wiedza ... mnie nigdy tak na katechezie nie uczono.
Co zaś do gadania o sprawach łóżkowych z księdzem to wcale się nie dziwię że w konfesjonale bo tu księdza wiąże tajemnica spowiedzi. Może Was to dziwić ale są różne problemy, na różnym poziomie wiary ludzie są, sytuację typu np żona mocno wierzącą nie chce się godzić na antykoncepcję a mąż zacięty - i to jest sprawa łóżkowa ale do przedyskutowania że spowiednikiem
Jeśli już mielibyśmy się posługiwać metaforą edukacyjną, to proponuję coś takiego. Ślepe dziecko chciało zostać magistrem, ale to było niemożliwe, bo nie miało materiałów audio, by mogło się uczyć. Jest niemożliwe, by skończyło studia o własnych siłach. Ale oto, z czyjejś łaski dostaje te materiały w formie odpowiedniej dla siebie i może się uczyć.
Gdy wreszcie zostaje magistrem jest to nagroda i zapłata za każdy dzień nauki, ale też żaden z tych dni nauki nie byłby możliwy, gdyby nie łaska tego kogoś. Ta łaska towarzyszyła mu nie tylko na początku, gdy usłyszał, że jest możliwe studiowanie dla niego. Ale też przy każdym jednym uczeniu się, gdy korzystał z tych materiałów.
Swoje błędne rozumienie dobitnie wyraziłeś w tym zdaniu:
bo gdyby Chrystus nie umarł na krzyżu, to nie byłoby żadnych zasłużonych. Zasługiwanie na życie wieczne jest możliwe tylko dzięki zasługom Chrystusa na krzyżu, usprawiedliwieniu i potem łasce uświęcającej, w której dobre uczynki są zasługujące.
Bez Ofiary Chrystusa dobre czyny ludzi nie byłyby zasługującymi. Amen.
Bóg przeznaczył człowieka we wieczności do szczęścia, jakiego sam zażywa. Musi jednak człowiek przejść zwycięsko próbę, jaką jest życie na ziemi. Bóg nie chce, by człowiek wobec Niego był żebrakiem i brał niebo jako jałmużnę. Wprawdzie próba ta, a więc i zasługa jest nieskończenie marną w porównaniu z nieskończonej wartości nagrodą, lecz w każdym razie nie za darmo, nie bez pewniej naszej zasługi mamy otrzymać szczęście wieczne. Tak, zasługa jest marną, gdy bierzemy pod uwagę samego człowieka, lecz wiemy , że zasługi ludzkie przez łaskę Bożą i przez mistyczną łączność z Jezusem nabierają wartości nieskończonej i niebo należy się im ze sprawiedliwości jako zapłata.
Także nawet to "należy się" funkcjonuje (czy funkcjonowało) w obiegu.
Cudo!