Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
O. Szustak odpowiada swoim psychofanom
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Rób jak chcesz , @Katia , nikt Cię nie przymusza, jest kilku internetowych kaznodziejów, których filmiki można oglądać.
Nie uważam, żebym była anty-reklamą ojca Szustaka i nie wiem dlaczego tak napisałaś.
Jeszcze chciałam dodać, bo nie pamiętam czy w tym wątku to padło, że jeśli o. Szustak nagrywał filmiki w których wyjaśniał swoje poprzednie wypowiedzi, to często dlatego, że jego wypowiedzi były pobieżnie słuchane, a potem komentowane z błędami na zasadzie swobodnej konfabulacji.
Dlatego potem o. Adam nagrywał filmy, w których jak mantrę musiał powtarzać "nie powiedziałem tego" i analizować pokrętnie rozumiane jego wypowiedzi, wysłuchane najwyraźniej po łebkach.
Owszem, dwukrotnie bodajże wycofał się ze swoich własnych wypowiedzi, raz usuwając nagranie o Hołowni, a potem jeszcze pierwsze nagranie na temat pandemii.
Przeprosił, powiedział, że nie wie co się ostatnio z nim dzieje i że jest chyba przemęczony, bo robi fajle. Czy jakoś tak. Cytuję z pamięci.
Nie ma się co czepiać, moim zdaniem.
Cytat z katechizmu dotyczy jeszcze innego zagadnienia - pewności posiadania łaski. Z tego, że dobrze postępujesz nie możesz wnioskować, że jesteś usprawiedliwiony czy w stanie łaski uświęcającej. Co jest w miarę oczywiste, skoro nie każdy dobry czyn jest zasługujący. Dlatego dobre uczynki nie wystarczą.
Dlaczego dziś się "zabijamy" (choćby w internetach) o takie tematy, a inne zostawiliśmy? Może działa przywołana przez Ciebie obojętność. Takie przystosowanie; jednoczy nas wspólny wróg. Mamy być w kontrze wobec świata. Ale jak być w kontrze do kogoś, kto nas zlewa? Kto już w ogóle nie reaguje na nasze roszczenia o prymat wiary nad nauką, uprzywilejowaniem katolicyzmu w państwie etc. czyli treści sporu z XIX i początków XX wieku pod etykietą walki z modernizmem. Dzisiejszy świat jest na to zobojętniały i kiwa z politowaniem głową. Tak samo, jak XIX wieczny świat był coraz bardziej zobojętniały na kwestie relacji natury i łaski, które rozpalały Europę okresu reformacji.
Ale walka o dodatkowe prawa dla homoseksualistów czy prawo do aborcji wzbudzają sprzeciw jeszcze dziś.
Jeśli Ci nie pasuje Sakrament pokuty jako taki to nikt Cię nie zmusza.
Dokładnie tak samo odbieram Szustaka. Dusza człowiek po prostu, jak dla mnie. Szczery, zapalczywy w wierze, Boży wariat.
On z gatunku tych, co czyjąś "suchą rękę" w szabat uzdrowią. Milość , a nie formalizm.
@Polly , tym wpisem przekonalaś mnie do papieża Franciszka
I pomyśleć, że ja kiedyś słuchałam tradsów ...
Współczuć, współczuć
Szustak mnie wyleczył, można powiedzieć.
Gdybym dalej jechała na tradsowskiej ideologii, to byłabym bardzo złym człowiekiem i wyladowaląbym w piekle skrupulantyzmu i nieżyczliwości wobec ludzi.
Otrzeźwił mnie Szustak , błogosławię mu za to.
Mój proboszcz mówi denne kazania ale czasem i jemu zdarzy się powiedzieć coś co poruszy i dotrze.
Osobiście lubię posłuchać i KS Sniadocha i KS.Banke i o. Szustak i KS Pawlukiewicza.
Chadzam na mszę parafialną, czasem idę do lefebrystow, czasem idę do Opus Dei na dni skupienia. Wszędzie czerpię coś dla siebie pozytywnego.
Jakoś nie uważam że tylko jedna droga jest właściwa a tak naprawdę najważniejsza jest moja własna.
Nie rozumiem jak można tak lekceważąco pisać o tradycjonalistach. To świadczy o tym że lubi się być prowadzonym na sznureczku a nie szukać samemu.
Dla mnie to marna praca nad sobą i marne świadectwo. Takie non stop karmienie się mlekiem o którym pisał św Paweł.
Poza tym każdy ruch w kościele ma swój rodzaj sekciarstwa. Kumplują się przeważnie z osobami które do danej formacji należą i uważają się za jedynych w swoim rodzaju. Tu mieszka trochę rodzin z opus dei i nie integrują się z sąsiadami, bo np są niewierzący, albo w powtornych związkach co poniektórzy. Podobnie było z odnową gdzie przez jakiś czas byłam. Czulismy się lepsi od innych parafian, bo tacy świadomi i dotknięci przez Ducha świętego. Podobne odczucia mialam w związku z ruchem światło życie. To samo widzę wśród wiernych u lefebrystow. Zamknięte środowiska, jakby reszta ludzi miała ich skalać. Są tacy co nie zapraszają rodziny na uroczystości z okazji chrztu dzieci bo przecież nie są aż tak wierzący, nie zrozumieją itp bzdury. Mnie to razi i właściwie zrazilo do wszelkich wspólnot w obrębie kościoła.
Wg mnie mieszasz dwie rzeczy. Nikomu się nie należy łaska. Ale jeśli ktoś tę łaskę otrzymał, to skutek tej łaski mu się należy, bo łaska realnie oddziałuje na człowieka - łaska usprawiedliwienia czyni człowieka sprawiedliwym, a łaska uświęcająca powoduje, że czyny są zasługujące. Ty uważasz, że zbawienie otrzymujemy z łaski, która jakby zakrywa naszą niegodziwość i pomimo tej łaski pozostajemy niegodni nieba. I to jest właśnie myślenie protestanckie.
Drugi fałsz, który głosiłeś, to że nieba nie da się sobie wysłużyć, ale to już chyba zrozumiałeś błąd.
Ale możemy oczywiście przyjąć Twoją perspektywę. To co wtedy różni osobę, która jest w niebie i tę, która jest w piekle? Obu niebo się nie należy Twoim zdaniem. Co jest zatem przyczyną tego, że jedna niebo osiągnęła, a druga nie osiągnęła?
Z tego, że w tym życiu nie możesz mieć pewności czy jesteś w gronie predestynowanych do zbawienia jak również czy uzyskasz łaskę wytrwania do końca nie wynika, że jeśli tę łaskę obiektywnie posiadasz (nie mając pewności co do tego) niebo Ci się nie należy.
Nie rozumiem o co Ci chodzi. Cały czas podajesz w gruncie rzeczy ten sam argument. Jesli ktoś nie uzyska łaski, to mu się niebo nie należy. I się w tym zgadzamy.
Z tego po prostu nie wynika, że nikomu się niebo nie należy. Bo tym benficjentom Faustyny po tym, gdy łaskę otrzymali niebo się już należy.
Napisałeś, że nieba się nie da wysłużyć, by potem zgodzić się, że jednak można. Uznaję, że zrozumiałeś błąd.
Myślę, że możemy spokojnie zakończyć dyskusję.
Wyrwałeś z kontekstu.
Nauczanie jest takie:
1987 Łaska Ducha Świętego ma moc usprawiedliwić nas, to znaczy obmyć nas z naszych grzechów i udzielić nam "sprawiedliwości Bożej przez wiarę w Jezusa Chrystusa" (Rz 3, 22) i przez chrzest:
Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie (Rz 6, 8-1 I).
1988 Mocą Ducha Świętego mamy udział w Męce Chrystusa, umierając dla grzechu, i w Jego Zmartwychwstaniu, rodząc się do nowego życia; jesteśmy członkami Jego Ciała, którym jest Kościół , latoroślami zaszczepionymi na Winnym Krzewie, którym jest On sam:
To przez Ducha mamy udział w Bogu. Przez uczestnictwo w Duchu stajemy się uczestnikami Boskiej natury... Dlatego ci, w których mieszka Duch, są przebóstwieni .
*- jest jednak możliwe, że czyjaś modlitwa uzdatni nas (otworzy) na przyjęcie Jezusa do swojego życia.
Na odczuciach nie, ale na Słowach Pisma - już tak.
Łotr na krzyżu nie zdążył niczego sobie wysłużyć, a piorunem się zbawił.
Na co ludzie: "dobrze gada, przecież z tego, że nam się zdecydował wyświadczyć łaskę i nas zaprosił nie wynika, że coś nam się należy".