Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Na syna wydajemy majątek
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Dziwnie, że dziecko poza zabawą nie chce nic robić z rodzicami, nic z tego co robicie w domu jej nie interesuje? W domu coś chyba robisz? Córka nie chce być wtedy z Tobą?
A tak na serio - to to są oczywiście dobre wspomnienia z dzieciństwa, jakieś zoo, wycieczka z rodzicami itd - ale mają się nijak do faktu, że mam wspaniałych braci, z którymi bardzo dobrze się rozumiem i mam stuprocentową pewność, że zawsze mogę na nich liczyć. Serio, to jest tak bezcenne, że nie wiem, co więcej mogliby mi dać rodzice. Wszystkie atrakcje, zajęcia edukacyjne, finansowanie różnych rzeczy itd. mają się absolutnie NIJAK do tego.
Chłopie zasuwasz nadgodziny w soboty żeby dorobić na prywatne przedszkole, zamiast być z dzieckiem, tracisz tylko czas. Powiedziałem już wcale się nie dziwię zachowaniu dziecka które mści sie na Tobie za to.
Prywatne przedszkole, finansowy full wypas, co Ci z tego przyjdzie ? i tak potem w szkole i na studiach będą próbowali jej zrobić pranie mózgu i wpoić socjalizm i jakieś tęczowe bzdury LGBT, jakieś eko-głupoty, globalne ocieplenie, sortowanie śmieci itp. I tylko autorytet rodzica który zbudujesz dzięki więzi a nie siedzeniu cały czas w pracy może dziecko od tego uchronić. Okres szkolny dopiero przed Tobą i nie zdajesz sobie sprawy z czym bedziesz miał do czynienia jakiej propagandzie bedziesz musiał stawić czoła. Tracąc czas w pracy - przegrasz.
Wychowujesz dziecko po to, żeby poradziło sobie w dorosłym życiu, z roku na rok dziecko musi być coraz bardziej samodzielne, odpowiedzialne itp. I to się nie dzieje z dnia na dzień ale tego trzeba uczyć - najpierw odkładania zabawek na miejsce, kończenia zaczętej pracy, karmienia kota, samodzielnego odrabiania pracy domowej, i tak dalej.
Dla dziecka czas spędzony z rodzicem na robieniu placka czy też na jakiś pracach domowych jest jest bardzo cenny - buduje poczucie własnej wartości i sprawczości. Zdrowe dziecko chce zrobić ciasteczka, chce, żeby inni je jeśli i odkrywa w ten sposób, że coś potrafi, że jego wysiłek miał sens itp. Zdrowe dziecko powinno też nauczyć się, że jeśli zaczynamy pracę to ja kończymy, sprzątamy po gotowaniu, że to się samo nie robi.
Nie chcesz do niczego zmuszać, ale tak się nie da. Dzieci czasami walczą o podstawowe sprawy - mycie zębów, pracę domową, chipsy na obiad. I potrzebują rodzica, który powie - zrobimy tak i tak, bo tak będzie dobrze, ja tak zdecydowałem.
Wyjścia, zabawy są mile, budują dobre wspomnienia ale nie wychowasz nimi dziecka.
Jeśli coś zaczynacie razem to kończycie. Jak ma ochotę na ciasteczka to robicie je razem. A jak nie chce ich robić to Ty też ich nie robisz. Masz prawo też zrobić coś dla siebie, poczytać gazetę albo cokolwiek innego gdy córka bawi się sama.
Na razie masz dziecko, które chce się wyłącznie bawić i to przy pełnym zaangażowaniu jakiegoś rodzica. Tak się nie da, to prędzej czy później będzie katastrofa.
Rodzicem to on jest mizernym
Mam takie przekonanie że wychowuje dziecko do dorosłości i samodzielności a nie po to żeby miało fajne dzieciństwo. Dzieciństwo miały fajne bo my byłyśmy obok i rodzeństwo. Miały też dużo wolności bo im ja dawaliśmy na tyle na ile wiek im pozwalał i miejsce gdzie mieszkaliśmy. Bywaliśmy w kinie i w zoo . Rzadko i nie zawsze z całą ekipą. Nie stosowaliśmy komuny. Czyli nie wszystkim zawsze się coś kupowało i bardzo rzadko to samo. Bo przecież różnyni rzeczami się interesowały. Do tej pory tak jest, że czasem coś kupujemy tylko jednemu dziecku a pozostałym już nie. Np kiedy rzuci się nam coś co się może spodobać Z a już K nie to kupujemy tylko dla Z. A reszcie jak coś się trafi. Nikt nie ma o to pretensji.
Bardzo nas cieszy wspólne spędzanie czasu
Teraz urządzamy dom i robimy to wspólnie. Prace w ogrodzie też robimy razem. I nikt się na nikogo nie wkurza przy tym. Ostatnio wspólnie zbieraliśmy orzechy w ogrodzie, grabilismy liście i zbieraliśmy jabłka. Będziemy sądzić cebulki tulipanów i żonkili i krokusów jutro i wszyscy się cieszą i chcą to robić.
Myślę że jeśli ktoś uważa takie prace za nudne te tzw przyziemne to i jego dzieci będzie to męczyć bo widzą w tym mękę. Mnie pracę domowe cieszą. I zawsze włączałam w nie dzieci.
Dla mnie zwykły troll i prowokator, który ma nas za idiotów. W dodatku niosący kaganek oświaty w białych rękawiczkach. Szkoda czasu na takich rozmówców.
Córka nie umie bawić się z innymi dziećmi, które są na placu zabaw? potrzebuje rodzica, który ją będzie animował?
Zupełnie nie o to mi chodzi. Chodzi mi o podstawowe wartości takie jak uczciwość, empatia, otwartość, szczerość. Te cechy nie są zależne od wykształcenia i raczej przez nie oceniam wartość człowieka z którym mam do czynienia a nie przez pryzmat fakultetów i ukończonych studiów.
I nie uważam że jakość edukacji ma wpływ na poziom refleksji w tych sprawach o których piszę, a które są dla mnie bardzo ważne w kontekście znajomości, sąsiadów. Takimi ludźmi wolałabym się otaczać niż wykształconymi. Edit: a właściwie niezależnie od poziomu wykształcenia.