Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Coś tu nudno ostatnio ;)
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Zgadzam się i popieram.
Zresztą w OD jest podobnie.
Właśnie - godnością Dzieci Bożych.:cool:
W Piśmie Świętym słowo "godność" występuje wyłącznie w znaczeniu "stanowisko".
14 Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. 15 Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Â?Abba, Ojcze!Â? 16 Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. 17 Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
(Rz 8, 14-17)
O samej godności człowieka dużo pisał też JPII w encyklice REDEMPTOR HOMINIS, między innymi:
w punkcie 18: "(...) musi ten Kościół nieustannie być świadomy tej godności syna Bożego przybrania, jaką człowiek ma w Chrystusie od Ducha Świętego (por. Rz 8, 15; Ga 4, 5), i tego przeznaczenia do łaski i chwały (por. Rz 8, 30), jakie stało się jego udziałem poprzez wszystko, co składa się na jego życie na tej ziemi."
w punkcie 20: "A wielkość ceny naszego odkupienia świadczy zarazem o tej wartości, jaką człowiekowi przyznaje sam Bóg, świadczy o naszej godności w Chrystusie. Stając się bowiem "dziećmi Bożymi" (J 1, 12), synami Bożego przybrania (por. Rz 8, 26), na Jego podobieństwo stajemy się równocześnie wszyscy "królestwem i kapłanami", otrzymujemy "królewskie kapłaństwo" (Ap 5, 10; 1 P 2, 9), czyli uczestniczymy w tym jedynym i nieodwracalnym oddaniu człowieka i świata samemu Ojcu, którego On, "przedwieczny Syn" (por. J 1, 1 nn. 18; Mt 3, 17; 11, 27; 17, 5; Mk 1, 11; Łk 1, 32. 35; 3, 22; Rz 1, 4; 2 Kor 1, 19; 1 J 5, 5. 20; 2 P 1, 17; Hbr 1, 2), a zarazem prawdziwy Człowiek raz na zawsze dokonał."
Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. (J 1, 10n)
Jak widać, dziećmi Bożymi stają się ci, którzy przyjmą Słowo, czyli przyjmą Boga. To nie znaczy, że wszyscy ludzie, czy wszyscy katolicy mogą się tak nazywać. Podobnie mówi Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Znowu mamy "wielu", ale nie "wszystkich". Sam fakt, że urodziliśmy się ludźmi nie daje nam żadnych szczególnych względów. Musimy wykonać wysiłek obdarzenia Boga miłością, aby On nam miłością odpowiedział.
- - -
"Musimy wykonać wysiłek obdarzenia Boga miłością, aby On nam miłością odpowiedział."
Mnie się wydaje raczej, że nasz wysiłek nie sprawia, że Bóg nas pokochuje, ale że otwieramy się na jego Miłość. Nasz akt woli pozwala nam dostrzec tę Miłość, pozwala korzystać z owoców Bożej Miłości, która jest tak czy tak, bo Bóg jest Miłością.
P
Dobra Nowina jest odwrotna:
Bóg Cię kochał zanim się urodziłeś, kocha Cię dziś i będzie kochał zawsze. Bez warunków, bez granic i bez miary. Jeśli odpowiesz na tę nieskończoną Miłość, będziesz szczęśliwy i tutaj i w wieczności (co nie znaczy, że na ziemi nie będziesz cierpiał). Jeśli nie, ostatecznie będziesz nieszczęśliwy , nierzadko już tu na ziemi.
I błagam, niech już nikt nie pisze, że Bóg kogoś nie kocha, albo kocha w odpowiedzi na naszą miłość bez konsultacji z mądrym księdzem. (Jeśli on zezwoli, to ja się poddaję). W końcu czytac to mogą również niewierzący mi to ich może zgorszyć, jeśli uwierzą.
W końcu czytac to mogą również niewierzący,i to ich może zgorszyć, jeśli uwierzą.
A na czym Ty Ato opierasz swoje przekonanie, że "Bóg Cię kochał zanim się urodziłeś, kocha Cię dziś i będzie kochał zawsze. Bez warunków, bez granic i bez miary"?
Co do ateistów, to nic ich nie obchodzi, czy Bóg, w którego nie wierzą, ich kocha, czy nie.
Paweł - korzystam z zatwierdzonego przez Kościół wydania Pisma Świętego. Nie mam potrzeby konfrontowania ze sobą różnych przekładów, czy sięgania po komentarz biblistów akurat tam, gdzie tekst jest jasny.
Bóg mi to powiedział.
Miałam "prywatne objawienie", natchnienie, nazwijcie to jak chcecie.
Pamiętacie historię Abrahama który miał złożyć w ofierze Izaaka?
Żaden ksiądz na kazaniu nigdy nie poddał w wątpliwość że Bóg do niego mówił. A dziś jakby to wyglądało? przychodzę do męża i mówię: Bóg mi kazał zabić w ofierze naszą pierworodną córkę. A mąż: no co ty, Bóg nie mógłby czegoś takiego powiedzieć, to szatan ci podpowiada coś tak potwornego, albo zapadasz na chorobę psychiczną, jesteś niebezpieczna, trzeba ci odebrać władzę rodzicielską, idź się leczyć!
A w to, że Abraham usłyszał Boga nikt nie wątpi. Jak usłyszał? głos fizyczny jak głos drugiego człowieka, czy "głos wewnętrzny", czy zaświtał mu taki pomysł podczas modlitwy...? nikt nie wnika...
Skoro więc przyjmuje się, że Bóg może przemawiać do człowieka, przyjmijcie że przemówił do mnie.
Powiedział: urodzić się człowiekiem to coś arcycennego, to coś z czystej miłości...
Jest taka teoria 80:20. 80 % ludzkości żyje w biedzie a 20% w bogactwie.
Wg tradsów 80% ludzkości trafi do piekła a 20% do nieba, współczesny Kościół skłania się raczej ku diagnozie odwrotnej. i ja też.
Boże, ja napisałam gdzieś, że wolałabym tradsów od neo?? COFAM!! Dziś wybieram neo...:tongue:
P
@Paweł,
obawiam się, że (że tak się podwórkowo wyrażę) sobie grabisz...
Dlatego - uznając autorytet Kościoła w interpretacji Pisma Świętego - odczuwam niepokój, gdy rozumienie Biblii zaczyna być zastrzeżone dla wąskiej grupy specjalistów.
Po pierwsze (tak jak Agniesia) przekonanie opieram głównie na swoim doświadczeniu. Mam głębokie przekonanie o miłości Boga do mnie. Od zawsze i na zawsze, bez warunków, bez granic i bez miary.
Ale rozumiem, że moje prywatne przekonania Ciebie nie przekonują.
Tu zaczęłam robić kwerendę Pisma św. w celu przekonania Maćka. I trafiłam na słowa :
Rz 14, 14:"A tego, który jest słaby w wierze, przygarniajcie życzliwie, bez spierania się o poglądy.Jeden jest zdania, że można jeść wszystko, drugi, słaby, jada tylko jarzyny. Ten, kto jada [wszystko], niech nie pogardza tym, który nie [wszystko] jada, a ten, który nie jada, niech nie potępia tego, który jada; bo Bóg go łaskawie przygarnął. Kim jesteś ty, co się odważasz sądzić cudzego sługę? To, czy on stoi, czy upada, jest rzeczą jego Pana. Ostoi się zresztą, bo jego Pan ma moc utrzymać go na nogach."
Wybaczcie mi zatem sądy.
A z wszystkich znalezionych wersów niech zostanie na dobranoc jeden:
J 3,16 "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna jednorodzonego wydał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne."
Tylko im się objawił.
12 apostołów też było wąską grupką wybrańców, którzy przeszli próbę wiary.
Biblia nie jest jedynym źródłem wiary, jest nim również tradycja.
Maciek
"odczuwam niepokój, gdy rozumienie Biblii zaczyna być zastrzeżone dla wąskiej grupy specjalistów"
To dobrze przynajmniej częściowo jesteś za II Soborem Watykańskim. Pismo św tłumaczone na języki inne niż łacina.
Ato - podajesz cytat z Pisma Świętego, który w pełni uzasadnia moje stanowisko. "Aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne" - nie każdy człowiek miał życie wieczne, ale ten, który wierzy w Boga.
:cool:
Dzisiejsze czytania skłaniają nas w szczególny sposób do nawrócenia.
No bo jakie czytania nie skłaniają nas do nawrócenia?
No i zapraszają do zadumy i do pochylenia się nad ... (tu wybrać w zależności od tematu czytania)
Jak mnie mierżą takie kazania.
Moim zdaniem na tym, że Ja decyduję o tym, że chcę wierzyć.
Zawsze, choćbym miał nie wiem jak sugestywne widzenia mogę sobie powiedzieć
to nie prawda. Wystarczy poczytać św Faustynę jak nie chciała mieć widzeń Jezusa.
Bo Bóg nie chce z nas robić niewolników!
To sformułowanie "Człowiek musi coś najpierw zrobić dla Boga" jest nieszczęśliwe.
Powoli rozumiem co chcesz przez to powiedzieć. Powinno ono brzmieć inaczej:
"Zgadzam się na działanie Boga, bo wierzę że on jest. Czyny zaś robię dla Boga z wdzięczności za cuda które zrobił Bóg w moim życiu. Dlatego robię to z radością.
Jedyne co mogę Bogu dać to zgoda na to aby on działał, bo mu ufam. Krzywdy mi nie zrobi."
Bo Wiara to łaska, więc tak nie do końca jest, że zależy od naszej decyzji.
Chociaż trochę zależy, bo można (i trzeba) o wiarę prosić i na to już trzeba się zdecydować.
Z Jehowymi to jest tak, że im ta książeczka interpretuje co jest w Piśmie św. Jak zaczniesz z nimi jechać że to zależy od tego a wynika z tego to nie mają nic do powiedzenia i mówią może innym razem sobie porozmawiamy.
Pamiętam jak moi znajomi z neo chodzili po domach zazwyczaj ich wyrzucali ludzie mimo że mówili "My jesteśmy katolicy a nie Jehowi".
Pewnego razu zapukali do drzwi i znów mówią "My jesteśmy katolicy, a nie Jehowi", usłyszeli "Ale my jesteśmy Jehowi i zapraszamy" :crazy::clap::rolling:
Wolna wola schodzi wtedy na dalszy plan.
Hmm, mam jednak pytanko które trochę o politykę zahacza więc może innym razem.
Chociaż mnie bardzo swędzi :tooth: