Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Mama - w domu!
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Odnośnie mamy (czyli mnie) w domu..
U nas, mąż nigdy się nawet nie zająknął z tytułu tego, że jestem w domu ( po pierwszym dziecku wróciłam do pracy za jakieś 1,5 roku, po drugim już nie). Za to teraz, kiedy chłopcy już podrośli i chodzą do szkoły a ja zostaje z niemowlakiem, często słyszę od nich "mama ale Ci dobrze, nie musisz iść do pracy ani szkoły jak my.." I przyznam, że sama nie wiem skąd im się to wzięło ani co z tym robić. Komentować? Zostawić swojemu biegowi?
najbardziej mi się smiać chce gdy takie kawałki wstawiają kobiety pracujące zawodowo ale karmiące bo równie dobrze można by powiedzieć ,, a ty dlaczego nie poświęcasz dziecku czasu tylko dasz cycka i podrzucasz je nańce"
Ale to też by było złośliwe dołujące i niesprawiedliwe. Każda powinna robić to co uważa , że dla dzieci jest najlepsze a nie zaglądać w gary jedna drugiej i robić jakieś współzawodnictwo.
Praca jest w Polsce nie dla każdego, więc ja nie widzę sensu wywierania presji na kobiety, że za wszelką cenę mają szukać roboty bo inaczej są nic nie warte społecznie, niezrealizowane itp.
Obowiazek utrzymania rodziny ma mężczyzna, żona może mu w tym pomóc jeśli chce i ma taką możliwość. A jeśli nie to się nie powinna zadręczać ani poddawać jakiejkolwiek presji feminizujących środowisk..
Oczywiście feministki mnie zabiją za takie a nie inne zdanie ale trudno.
Nie zrodziłam i nie wychowuję dzieci, ale pracuję zawodowo i obserwuję rzeczywistość, i pracujące zawodowo mamy. Myślę, że jednym z czynników oprócz oczywistych - typu małe dziecko najlepiej czuje się przy matce, jest i odpowiedz na pytanie, czyja praca jest lepiej płatna, trwalsza...znam sporo przykładów z życia - pracującujących zawodowo żon i matek, podczas gdy panowie pracują tylko dorywczo albo wychowują dzieci.
W moim otoczeniu to panie częściej biorą prace zlecone itp.
Dlaczego tak jest? Może częściowo wynika to z tego, że kobiety się prędzej usamodzielniają, prędzej dojrzewają, są często lepiej wykształcone...przed ślubem zdążyły umocnić się zawodowo...
oczywiście to tylko obserwacja bardzo małego wycinka rzeczywistości i dotyczy zwykle małżeństw zawieranych dobrze po 30tce...
Moim zdaniem komentować.
Po pierwsze nie będą się czuli tacy "pokrzywdzeni", po drugie - niech szanują pracę matki.
Sami na to nie wpadną, że Ty nie "siedzisz" w domu.
Praca kobiety ma to do siebie, że jej efektów nieraz nie widać, albo widać je po latach.
To taka cicha, codzienna, mrówcza praca z odroczonym sukcesem.
W realu to różnie bywa. Zdarza się , że ktoś przesadnie pruderyjny zwróci uwagę matce karmiącej noworodka , że robi to w miejscu publicznym. Ale co ona ma biedna zrobić jak dzieciak drze się w niebogłosy z głodu? Przecież to jest chore, żeby wyrzucać karmiącą matkę z niemowlakiem do toalety. Prawem noworodka jest jedzenie kiedy jest głodne i bycie przewiniętym kiedy obrobione. Takie akcje powodują u karmiących żal do niekarmiących i chęć odwetu na kimś, pokazanie swojej wyższości. Obrywa się więc od nich nie starym stetryczałym dewotom, które robią uwagi ale tym kobietom co nie karmią. No niestety, to takie naczynia połączone.
Nagonka na niekarmiące też jest faktem i to nie w internecie ale w rzeczywistości. Zaczyna sioę od szpitala, poprzez pediatrę, rodzinę, sąsiadki, różnych mondrych działaczy społecznych aż do nauczycieli. Co potrafi kobietę nie produkującą mleka doprowadzić do depresji, rozpaczy i odsunięcia się od innych kobiet. Wiem jak bolą niesłuszne oskarżenia o brak miłości do swoich dzieci z tego powodu. Niezależnie czy pracuje zawodowo czy zajmuje się tylko dziećmi i domem. Od kobiet wymaga się rzeczy nierealnych i paradoksalnie dokładają się do tego same feministki....
I chyba tylko Jezus może nas kobiety wybawić od wiecznego przeganiania z kąta w kąt z domu do pracy i z powrotem przez różnej maści moralizatorów i wojujące feministki.
Ja jestem mamą w domu, co gorsze, nawet przed-mamą w domu, wtedy to dopiero się nasłuchałam...
O, jakie szczęście, że nie mam dokąd wrócić (w sensie pracy)!
Oczywiście, rozumiem też sytuacje, w których kobieta nie może sobie pozwolić na taką wolność...
Wiem, trochę niejasno się wyrażam.
A faktem jest, iż ludzie z otoczenia już zaczynają się martwić, kto się zajmie dzieckiem, gdy pójdę do pracy. Ale nikt mnie nie pyta, czy się tam wybieram.
A z opiekunką, szczerze mówiąc - nie chciałabym dziecka na kilka godzin zostawiać.
Ale rzeczywiście, ciekawe skąd to usprawiedliwianie..............
skoro to "zagrożenie"
ale może to i dobrze, osobiście nie chciałbym żyć wiedząc że jestem zagrożeniem
podejrzewam że to było przypadkowo
ale ciągle podkreślasz jaka to jesteś Pro Life a używasz słów i zwrotów zupełnie nie pasujących do tej postawy
tak jak wiele osób na kobietę w ciąży mówi - przyszła matka ( ja to sie pytam gdzie przyszła?)
tak samo ty piszesz że ciąża to zagrożenie no litości, bądźmy spójni w poglądach
taa o dziecko sie widac mniej boja niz o prace
rodziców i 99% wychowania nie powinno spadać na barki kobiet tylko na
wspólne barki. Chyba, że jakaś mama sama tego chce.
chce czy nie chce spada na nia 150 proc ..bo dziecko plus zarabianie na dziecko
tak jak mezczyzna nie wyreczy kobiety w trudach macierzynstwa fizycznych, psychicznych tak kobieta nie powinna brac na siebie roli zywiciela rodziny ..
co takiego poswiecilas poprzez ciaze i karmienie ? zarwalas pare miesiacy pracy? straszne
Jestem zwolenniczką zostawania mamy w domu, i nie mogę zrozumieć kobiet, które z własnej woli wolą wrócic do pracy (nie potępiam, ale po prostu nie rozumiem jak można dobrowolnie pozbawiać sie tej radości bycia z dzieckiem). Rozumiem jednak, że są sytuacje w których kobieta nie ma wyjścia i nie podoba mi się zarzucanie im złej woli i parcia na karierę.
które z własnej woli wolą wrócic do pracy (nie potępiam, ale po prostu
nie rozumiem jak można dobrowolnie pozbawiać sie tej radości bycia z
dzieckiem). Rozumiem jednak, że są sytuacje w których kobieta nie ma
wyjścia i nie podoba mi się zarzucanie im złej woli i parcia na karierę."
Ja rozumiem i te które zostają w domu, i te które idą do pracy.
Nie rozumiem tylko nawalanek pomiędzy jednymi i drugimi.