Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
500 zł na każde dziecko
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Oczywiście nie mam podstaw, żeby Ci nie wierzyć, ale to zaskakujące, że np. Twoi znajomi to wyłącznie jedynacy z dziedziczonymi nieruchomościami *ci z Wawy oczywiście, a ci z mniejszych miejscowości to już np z wielodzietnych rodzin z kolejką do spadku.
Jak juz tak licytacja trwa to powiem, że spośród moich wielu znajomych tylko jedna osoba odziedziczyła mieszkanko po bezdzetnej ciotce. Reszta jakoś sama musiała sobie radzić w różny sposób.
Parę osób faktycznie kiedyś tam odziedziczy jakieś nieruchomości. Tylko mają je w doopie bo spadkodawcy w niezłym zdrowiu są a i sami potencjalnie zainteresowani dojrzali juz i z kilkunastoletnimi dziećmi.
Przykro mi ze masz taki ogląd na świat, gdzie inni zawsze mają lepiej od Ciebie a Ty masz zawsze gorzej od innych
Poza tym nie uwazam ze mam gorzej od innych, ba nawet od wielu lepiej. Tylko nie lubie jak ktos mnie poucza ze dobrze zrobil nie biorac kredytu podczas gdy nie musial...
A znam tez 2 osoby sloiki którym tez kupili rodzice mieszkania w stolicy za sprzedane hektary ale to wyjątki.
Zajmowalam sie kiedys praca w uslugach opiekunczych dla osob starszych i niepelosprawnych w dobrej dzielnicy Warszawy. Za zycia najczescie samotni zupelnie i bez pomocy, a po smierci nagle okazywalo sie ze duzo jest hien do spadku...
Na mieszkania 30, 40 lat temu też było bardzo ciężko odłożyć w stosunkowo krótkim czasie. Ludzie czekali latami i latami odkładali na własne M. Nikt nie brał kredytu.
Inna sprawa ze "kiedys" faktycznie kupowało się towary za układane pieniądze albo za te "pożyczki". Teraz chce się mieć wszystko od razu i na to bierze się kredyty. A nie "pozyczki".
Porownywanie sie do innych nie jest dobre z dwoch wzgledow, bo albo czujemy sie lepsi albo gorsi, albo podnosimy sobie w ten sposob mniemanie o sobie albo bez sensu dolujemy sie zle sie oceniajac.
To był wyjątek. Młode małżeństwa mieszkały przy rodzinach. Np moi teściowie mieszkali z synem u siostry i szwagra teściowej i ich 3 dzieci. Na 40m
Inna moja ciotka z mężem mieszkała u swej matki, pokój dzielili z młodszą siostrą i bratem.
Dorosłe dzieci z wielodzietnego rodziny z mojego bloku po ślubie zamieszkiwały nadal z rodziną. Mieszkanie 5 pokojowe, dzieci 12. W największym "szczycie" w tym mieszkaniu były 22 osoby, kiedy najstarsze córki zamieszkały w nim z mężami.
Takie były czasy i ludzie radzili sobie jak mogli. Szczęściarzami byli jedynacy, którzy po ślubie zamieszkiwali z wspolmalzonkiem w samodzielnym pokoju panieński lub kawalerskim w mieszkaniu swoich rodziców. Lub w mieszkaniu 3 pokojowym 2 dorosłych dzieci zamieszkiwało ze swoimi małżonkami w osobnych pokojach u swoich rodzicow
W moim bloku sporo moich sąsiadów tak mieszkało jeszcze 10 lat temu
Moi rodzice z Płocka na Śląsk przyjechali bo w Płocku musieliby lataaaaaa czekać na mieszkanie. Na Śląsku zaś, Tato poszedł pracować do kopalni i dostali mieszkanie w bloku. Przed tym mieszkaniem, kilka lat wynajmowali klitke z piecem i kuchnia węglowa z kiblem na korytarzu. To w bloku wykupili dopiero wtedy kiedy my z siostrami byliśmy już prawie dorosłe. I to tez dlatego ze była możliwość wykupienia na dobrych warunkach. Dziś już mieszkają w innym miejscu, tamto sprzedali i kupili w mniejszym miasteczku za mniejsze pieniądze a różnice przeznaczyli na zrobienie prawka i kupno samochodu. Wcześniej nie było ich na to stać.
I ogólnie z pokolenia moich rodziców to większość w ten sposób „osiągała” swoje pierwsze mieszkania. Mało kto dostał od rodziców, najczęściej ci, którzy zostawali przy rodzicach i się nimi na codzień opiekowali.
Z mojego pokolenia ( czterdziestka puka) tez mało kto dostał na starcie mieszkanie, może kilku znajomych.
Teraz pokolenie mojego syna wkroczyło w „dorosłość” i jakoś nikt nie dzwoni kluczami od mieszkania. A nie są to jakoś specjalnie biedni ludzi bo są wśród nich i tacy, którzy w prawdziwym pałacu -zabytku- mieszkają. Pewno są rzesze młodych, którzy ma start dostali coś „od starych” ale jakoś nie rozpytuje bo i co mi po info ze ktoś coś otrzymał.
jak będzie mnie stać to tez chętnie dołożę dziecku na mieszkanie czy kupię samochód. Bo nie uważam ze pomoc dzieciom to coś co im szkodzi i robi z nich puste bębny niewdzięczne rodzicom
Pewne grupy zawodowe były w tym względzie uprzywilejowane, ale to znowu nie było tak, że mieszkania się dostawało za free. To było takie pojęcie powszechnie stosowane -"dostać mieszkanie". Z tego co wiem, za nie trzeba było "coś " zapłacić. "Dostać " w tych wypadkach po prostu oznaczało, że otrzymuje się taka cudowną na tamte czasy możliwość
Forma pośrednia pomiędzy kredytem a ciułaniem.
Niby to zwracają po wyprowadzce, ale czy dokładnie taką samą kwotę to nie wiem.
E: a oprócz tego czynsze i tak są wyższe niż w zwykłych mieszkaniach spółdzielczych.
Robią to wszyscy ludzie, również na tym forum. Miażdżąca większość dyskusji to właśnie porównywanie się do innych i zasadniczo nie ma w tym nic złego - ba, najczęściej jest to właśnie bardzo pozytywne i służy jako motor rozwoju, przyczynia się do wzrostu ambicji - chyba że ktoś popada w jałową zawiść. Porównywanie wspiera również miłosierdzie i altruizm, bo gdyby ktoś nie porównywał się z innymi, to skąd miałby wiedzieć, że inni mają gorzej i potrzebują pomocy. Jako posiadacz rolls-royce'a i prywatnego helikoptera mógłby uważać, że wszyscy mają tak samo.