Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
500 zł na każde dziecko
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Albo "mąż pomaga przy dzieciach" - jakby te dzieci tylko do matki należały. I dom i dzieci są nasze, więc razem się nimi zajmujemy w różnym stopniu, w różnych momentach zależnie od sytuacji życiowej i tyle.
drugi człowiek nie powinien być całym światem, to niezdrowe
No jak to, jak to?
Albo zapatrzona jesteś w wielki świat, albo w pralkę.
Innej opcji nie ma.
Zresztą, w dzisiejszych czasach wiele rzeczy jest dostępnych on-line, np. strony z nauką języków, itp. Warto z tego korzystać.
A jeśli chodzi o to WSZYSTKO SIĘ DA - ja wierzę, że się da, jeśli człowiek ma odpowiednią motywację i autentyczne chęci. I jeśli nie ma jakiejś ciężkiej choroby. Mamy wokół siebie tyle przykładów ludzi, którzy zrobili coś, co wydawało się niemożliwe - na tym forum - urodziły i wychowały kilkoro, a nawet kilkanaście dzieci (chylę czoła), wspaniale radzą sobie z niepełnosprawnymi dziećmi, pomagają innym, mimo swoje ciężkiej czasem sytuacji. Mogą być źródłem inspiracji i udowadniają, że się da. Przede wszystkim jednak, szukają wyjścia z sytuacji, a nie piętrzą trudności.
Jeśli jednak zawsze szklanka jest do połowy pusta, to faktycznie - nie da się.
A samobójstwa to straszna rzecz. I wiem, że nie każdy sobie radzi. Dlatego dobrze wyjść do ludzi - bo to z braku drugiego człowieka te wszystkie nieszczęścia.
Dla mnie to pasja. Ja jako dziecko widziałam mamę prawie nigdy a moja przyjaciółka miała prawdziwy dom i moim marzeniem było mieć męża dzieci dom i dbać o to i teraz realizuję marzenia. A że takie życie nie jest łatwe to już co innego. Prawda jest taka że jak się ma więcej dzieci to jest więcej pracy w domu. Ale jeśli kiedyś stwierdze, że mam wolny czas i mogę w tym czasie pracować- zacznę pracować. Taka moja wizja:)
Ja znam osobiście kilka takich "mam domowych", które niczym głębiej się nie interesują. Dodaję tu słówko "głębiej" bo wiadomo - zawsze można powiedzieć, że kogoś pasją jest kilka seriali, które śledzi, malowanie paznokci, czytanie romansideł albo newsów z Frondy. I nie są to wcale matki bardzo wielodzietne, które nie mają na nic czasu. Więc to, że siedząc w domu ktoś się rozwija wcale takie oczywiste nie jest, naprawdę rożnie bywa. Ale nie wiem, czego ma to dowodzić, znam również osoby niepracujące o bardzo płytkich zainteresowaniach.
Mam wrażenie, że ta dyskusja zabrnęła w bardzo dziwne rejony. Parę osób wysila się, aby udowadniać, że nie pracując też mogą się rozwijać, nie są wcale takie płytkie, leniwe i głupie. Nie rozumiem zupełnie tej reakcji, tego tłumaczenia się, przecież nikt nic takiego nie zarzucał. Oczywiście, że można rozwijać się nie pracując zawodowo.
Ja bym raczej powiedziała, że korelacja jest inna. Ktoś ma szerokie horyzonty, rozwija swoje pasje - często przekłada się to na to, że później pojawiają się możliwości zatrudnienia, które nie są przez niego postrzegane jako bardzo uciążliwe także, gdy już dzieci się pojawią. Ktoś jest niechętny rozwijania się, uczenia, nic go nie ciekawi - praca jawi się jako zło - ma później ograniczone możliwości podjęcia zatrudnienia, tym bardziej dobrze płatnego i "nieuciążliwego".
@Malgorzata - nie wydaje mi się jednak, by czytanie, realizowanie własnych pasji świadczyło o nie wiadomo jakim wysublimowaniu. Nie wiem, może ja jestem z innego świata, ale dla mnie to codzienność, rzeczy zupełnie naturalne. Kwestia zainteresowania światem, otwartości na poznawanie pewnych rzeczy i nawyków intelektualnych często bardziej niż czasu.
Mnie nie interesuje przekonywanie kogoś, że warto czytać, to są jałowe dyskusje. Czytam bo lubię, jestem bardzo wybredna w tym, co czytam, bo masa tego co jest wydawane to chłam i szkoda czasu. Lubię rozmawiać o konkretnych książkach. Jak ktoś nie lubi czytać, jego sprawa.
Tak samo gdy ktoś nie potrzebuje pracować, albo np. uczyć się, podróżować, czy poświęcać czas na inne hobby. Mnie by bez tego czegoś brakowało, ktoś może tego nie potrzebować, jego wybór, jego sprawa.
@Andora i super, fajne, pozytywne przykłady
W ogóle nie widzę związku zainteresowan czy hobby z pracą w domu czy zarobkową.
W jaki sposób rozwija swoje pasje księgowa czy recepcjonistka?
Pewnie istnieje jakaś grupa osób dla których praca to hobby i rozwój. Ale przecież praca to też obowiązek i nie wszystko w tej zarobkowej czy domowej sprawia przyjemność, często robi się pewne rzeczy z poczucia obowiązku jedynie albo dlatego że za to płacą.
Praca to wyjście do ludzi? Sorry ale to są jakieś brednie. Do ludzi to ja wychodzę kiedy idę do knajpy, do znajomych, na spacer ale nie do pracy. Do pracy to ja szłam wykonywać obowiązki a nie do ludzi i sobie siedziałam czasem i w trakcie tych dupogodzin myślałam ile ja rzeczy ciekawych mogłabym w tym czasie robić w domu.