Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Die Zeit" o neokatechumenacie
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Już od dłuższego czasu inne zdanie na ten temat mają nasi papieże. Ty chyba nie znasz oficjalnego nauczania stolicy Apostolskiej.
Myślę, że szkoda. Warto jest ładować akumulatory, niekoniecznie musi być to Oaza, są też inne - dla małżeństw lub ignacjańskie; wymieniłam tylko te, jakie znam.
Ja mam inne doświadczenia. Nawet w Carlsbergu, gdy nie ma rekolekcji, to nie ma również obsady ołtarza. Ostatnio na Mszy św. wieczornej i w dni świąteczne, są ministranci i ministrantki. Ministrantem jest np. pan ponad 50 l., a ministrantką dziewczynka po I Komunii św. Do czytań trzeba brać kogoś z przybyłych.
Nasi księża mają Msze dla osób polskojęzycznych w terenie. W jednym z kościołów jest prawie stała obsada czytających lekcje, grających trzeba przywieźć ze sobą. Posługuje na razie Gizela Skop, ale jest już wiekowo na wylocie. W innych miejscowościach jest ugór, ostatnio poprawia się frekwencja, ale znaleźć chętnych do czytań lub śpiewania psalmu - tragedia.
Na parafii misyjnej w dużym mieście, dla polskojęzycznych, jest już lepiej. Tam można wyłonić lektorów i nadzwyczajnego szafarza. Jednak takich misji jest mało, tylko w dużych miastach.
Poza tym - pisząc o misjach miałam na uwadze, te w Afryce, czy w Azji, to tam brakuje księży; szczególnie trudno jest w krajach afrykańskich.
A poza tym - Kościół nie jest instytucją usługową, obsługiwaną jedynie przez osoby duchowne. Przeczytaj sobie Wprowadzenie do Mszału, tam jest wyraźny akcent na posługę laikatu. Oczywiście, optymalnie jest, gdy w parafii można wyłonić Lektorów, Psalmistę, itp., ale z tym coraz częściej również w Polsce są problemy, a wszystko wskazuje na to, iż z upływem lat będzie jeszcze gorzej. ze nawet w Polsce wybudowane teraz budynki kościelne, trzeba będzie sprzedawać, a niewykluczona, iż będą przerabiane na meczety.
Źle robią?
My byliśmy bardzo dobrze przyjęci , serdecznie od pierwszej Mszy świętej przez Księży i Siostry zakonne.
Powinni się odcinać od wiernych?
Ksiądz łamie taki chleb, podchodzi do komunikujących (nie każdy przystępuje do komunii, bo są we wspólnocie ludzie w różnej życiowej sytuacji, bywają nieochrzczeni lub żyjący nie sakramentalnie) i Ciało Pańskie kładzie na odpowiednio ułożone dłonie - gdy wszyscy już otrzymali swoją cząstkę, to cała wspólnota spożywa. Później podchodzi do komunikujących Krwią Pańską, podaje kielich i pije się z niego spory łyk.
Komunia jest wyraźnym znakiem: "bierzcie i jedzcie, bierzcie i pijcie".
Możesz pójść na Liturgię Eucharystyczną i zobaczyć, jak jest celebrowana. Tylko trzeba przyjść nieco wcześniej, żeby odpowiedzialny mógł gościa wprowadzić w liturgiczne znaki.
K
A np znasz umartwienie, post.. za popełnione grzechy?
To, że czujemy się źle po popełnieniu grzechu to zły czy dobry objaw?
Co do umartwień za grzech, ja to widzę tak - za mój grzech już Jezus zadość uczynił, ja dzięki podjętemu umartwieniu mam możliwość głębiej się nawracać.
---
Absolutnie nie. Zwykły porządny NOM, zgodny z OWMR + komentarze czy procesja z darami (to też dopuszcza OWMR)
Podczas rekolekcji oazowych Eucharystia jest zamknięta dla osób z zewnątrz (wyjątkiem są niedziele i święta), liturgia jest bardziej rozbudowana, komunia pod dwiema postaciami.
---
Dla zamkniętych grup komunia pod dwiema postaciami jest normą i są na to rubryki. To nie jest nic nadzwyczajnego.
Formacja oazowa jest mniej intensywna, inna jest jej forma i nie ma stałej wspólnoty.
---
Zależy jak na to patrzeć. Owszem to jest ruch, nie stowarzyszenie. Ale cotygodniowa formacja + formacje wg stopni, celebracje Słowa Bożego, dni wspólnoty + letnie rekolekcje 17-dniowe, wymagana KWC od pewnego stopnia itd - tego jest sporo. No i działanie w parafii, dla parafii, a nie w salce jak nikt nie widzi.
A tak poważnie - nie bądź taka, hej do przodu, bo Pan może dopuścić, że spadną Ci na głowę takie problemy, że albo się na Niego obrazisz, albo będziesz gorączkowo szukała formacji we wspólnocie.
Znam też taką jedną rodzinkę - tam żona i matka jeszcze się w wierze trzyma, ale ledwo ciągnie. Niestety, w jej okolicy nie ma odpowiedniej wspólnoty, a na wyjazd gdziekolwiek nie ma możliwości.
Ja tak miałem, co prawda 20-15 lat temu. Spotkania co piątek, celebracje po krokach, dni wspólnoty dekanalne, diecezjalne, cotygodniowa wspólna Adoracja Najświętszego Sakramentu, latem codzienne Apele na JG...
Gdybyś zyskała "pokój na sytuację", to może by Ci przestało przeszkadzać, ze nie wyglądasz?
Tylko katechezy po nocach