Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Tyle ładnych dziewczyn
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Może miał. Nie znamy człowieka, nie wiemy. natomiast jeśli komuś przez lata się nie udaje, zdrowym odruchem jest jednak także autorefleksja z pewną dozą krytycyzmu względem własnej osoby, nie tylko poszukiwanie wad u strony przeciwnej.
Wiesz co, kilka postów temu pisałaś, że nic nie masz do tego prawnika, ale jednak złośliwość wychodzi.
A moim zdaniem to jest prosta odpowiedź: "przyjrzyj się sobie". Trudniej uznać, że ktoś jest w miarę ok i cierpi.
Ale takich panów (świetnie wykształconych, znających 5 języków, itp) wielu w swoim otoczeniu mam i znani są raczej z tego, że ,,szukają'' i nie mogą znaleźć. Przy okazji krzywdzą osoby, którym robią nadzieję na poważny związek, wykorzystując dziewczyny, kobiety - które okazują się za mało idealne. Więc na mnie tacy panowie, którzy w tym konkretnym wieku dalej szukają (mając w swoim otoczeniu wiele kobiet i wykorzystując je) - działają jak płachta na byka.
Zwłaszcza że ideał czasem może okazać się niewystarczający.
@E.milia , znów nadinterpretacja
Z jakiej wysokości?
Napisałam przecież: "mnie to pasuje"
Mnie. Rozumiesz? Mnie.
Gdzie tu mówienie z wysokości?
Dlaczego tak uważasz??
Dlaczego @E.milia piszesz, że jakoby ja uważam, że ktoś mnie dręczy mówiąc, że ma 3, 4 czy 8 dzieci?
To jest nieprawda, ja nigdy tak nie twierdziłam.
Bardzo się cieszę, że są takie rodziny, zawsze lubiłam rodziny wielodzietne i nic mnie tu nie "dręczy".
Świetnie się czuję wśród rodzin wielodzietnych i przyjaźnię się z takimi.
Uważam, że z wielodzietnymi jest arcyciekawie.
Natomiast nie mogę zrozumieć tych ciągłych nachalnych pytań na forum pod moim adresem: "nie zdecydowałaś się na więcej dzieci, tak?", "Ida, to postaraj się o rodzeństwo dla swojego syna" , czy sugestie w rodzaju: "masz do nas żal, że nie masz więcej dzieci, a my mamy".
Były tego typu tekstu tu na forum, nie jeden raz pod moim adresem. Od lat.
A u mnie poronienie, i kolejne, i kolejne.
Również w ciągu tych kilku lat kiedy jestem na forum.
Trudno się dziwić, że już mam dość.
Psycholog? A co mi pomoże psycholog.
Ja się już dawno pogodziłam za stratą.
Ale jak ktoś pyta niedyskretnie : "nie zdecydowałaś się na więcej dzieci?", "czemu nie urodzisz synowi rodzeństwa" - to wszystko odżywa.
Nie wiem jak można w ogóle tak pytać?
Ja , gdy mam do czynienia z bezdzietni małżeństwami, to nigdy nie zadaję pytań o potomstwo.
Bo wiem, że za bezdzietnością może kryć się wielki dramat, a nie egoizm.
To po co kopać leżącego?
Nie rozumiem takiej postawy.
Poza tym zgadzam się z @Odrobinka.
Są mężowie, którzy ciężko pracują.
Np. mój mąż.
Nie widzę potrzeby i nigdy nie widziałam, żeby go obciążać dodatkowo.
I gdybym miała więcej dzieci,to tak samo bym robiła. Jak byłam młodsza i chciałam mieć więcej dzieci, to wiedziałam, że na pomoc męża w domu i przy dzieciach nie mogłabym liczyć. I OK. Dla mnie to OK. Dałabym radę. Nieraz miałam pod opieką kilkoro maluchów w domu, pracowałam też w przedszkolach przy najmłodszych i byłam w tym dobra.
Dużo gorzej by mi było i dużo ciężej, gdybym mając dzieci musiała iść do pracy. Wtedy to by się odbiło na dzieciach.
Zresztą mój mąż nie bardzo się nadaje do zajmowania się maluchami (poza zabawą) , ani do ogarniania domu, gotowania, etc.
Za to umie zarobić, naprawić, zorganizować fajną wyprawę, itp.
Nie rozumiem też argumentu, który nieraz słyszałam, że jak mąż nie zajmie się małym dzieckiem, to nie nawiąże kontaktu z nim.
No mój jakoś nawiązał.
Wielu rzeczy nauczył syna, jak ten był starszy.
I zawsze się nim mega interesuje i bardzo się o niego troszczy.
Jest dobrym tatą.
Mimo, że nigdy nie wykąpał.
Nic nie szkodzi, nie ma problemu.
Ważne jest żeby widzieć wady drugiej strony, albo nastawić się że one są.
Widzę że młodzi zakochani mają zbtym duży problem.
Konserwatyzm czy liberalizm nie ma z tym nic wspólnego. Do konserwatyzmu się dorasta. Jak mi osiemnastolatek mówi że jest konserwatystą to myślę że po prostu nie wie co mówi.
Życie wspolne nie jest zerojedynkowe na szczęście i wymaga cierpliwości do drugiej osoby.
Przeżywam obecnie zakochanie i planowanie ślubu przez moją dwudziestolatkę i stwierdziłam że pewnych rzeczy trzeba się uczyć przez doświadczenie i że wybór kogoś na małżonka jest bardziej rysykowny niż trafienie w totka.
I to zaslepienie zwane zakochaniem jest bardzo potrzdbne bo w innym wypadku ludzie po prostu by się nie pobierali.
@TecumSeh , dziękuję ...
https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/protest-kobiet-zablokowane-ulice-g%C5%82o%C5%9Bne-klaksony/ar-BB12CLCd?ocid=msedgntp
Tu artykuł z gazety prawnej który przeczy tezie ze w 98% dziecko zostaje przy matce @TecumSeh.
Nie, nie będę pisać tylko do Moni.
Ponieważ takie pytania padały nie tylko z jej strony.
Tylko od różnych osób na forum. Od lat.
A pod tymi pytaniami - ileś tam podziękowań.
Więc tak, zwracam się do ogółu - dajcie mi już spokój z takimi pytaniami.
Zwykle odpowiadałam na nie spokojnie, ale już mam dość. Ileż można.
Jakoś dziwnie wielu pamięta, że mam jedno dziecko, tylko nikt nie pamięta, dlaczego.
A to już w ogóle nie twoja sprawa.
Nie wtykaj w to nosa.
Ja uważam inaczej.
Nie wiem jak Ty, ale ja jestem wierząca.
Bardzo się cieszę, że mam więcej dzieci, mimo, że na razie nie mogę z nimi być.
Jestem wdzięczna Bogu za to, że są.
Nie znam cię tu raczej jestem krócej niż reszta, ale współczuję ci twojej straty. To ile i dlaczego masz (bądź nie masz dzieci) to prywatna sprawa każdego człowieka. Nawet jakbyś miała świadomie mniej dzieci to nikt nie powinien rzucać dotykających komentarzy w twoją ani w niczyją stronę. Bądź szczęśliwa jeśli dalej jesteś i inni też niech będą szczęśliwi
Bo ja mam swoje refleksje na temat tej frazy, zwłaszcza w odniesieniu do synów, odkąd sama mam póki co dwóch, ale małych. I ciekawa jestem Twojej opinii.
A co nie tak z nazwiskami?
https://secure.avaaz.org/campaign/pl/solidarity_with_polish_women_32/?fBNESgb