Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Na syna wydajemy majątek
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
A jak już tak podliczasz dziecko to czy doliczasz odpowiedni procent ceny większego mieszkania ? No bo dziecko zajmuje przeciez pokój ? A doliczasz odpowiednio większe koszty ogrzewania i czynszu, większe zużycie wody, gazu, prądu, paliwa na dowożenie, zwiększone koszty wakacji ?
Jaki jest sens takiego podliczania dziecka ? Czy potem jak dorośnie będziesz chciał wystawić rachunek ?
Przydaje się też pewna wiedza o naszym mózgu że istnieje pamięć krótkoterminowa i długoterminowa.
I kolejna rzecz - małe dziecko gdy uczy się mówić ma obok siebie osobę która je odpowiednio koryguje i poprawia - zwykle jest to rodzic - a ono potem stara sie to powtórzyć poprawnie. Przypomnijcie sobie jak uczyły się mówić Wasze dzieci.
Ostatnia sprawa - małe dziecko jest otoczone językiem którego się uczy. Cały czas z tym językiem się zapoznaje.
Więc można samodzielną nauką nauczyć się języka, do mnie trafia taki sposób że codziennie np w drodze do pracy/szkoły słuchamy jednej i tej samej kilkuminutowej rozmówki (są w internecie tzw podcasty na setki tematów) przez kilka dni. Cały czas tej samej, tylko najpierw musimy rozumieć każde słowo z tej rozmówki. Ale odsłuchujemy kilka dni tego samego. Następnie przez kolejne kilka dni odsłuchujemy kolejnej rozmówki. I tak dalej - ale uwaga raz na 2-3 miesiące odsłuchujemy po jednym razie wszystkich rozmówek które do tej pory przesłuchaliśmy - właśnie z powodu tego żeby trafiły one do pamięci długoterminowej inaczej mózg zacznie je zapominać.
To jest bardzo pomocna metoda. Można nawet sobie samemu przygotować taką rozmówkę - np ścieżkę dźwiękową jakiegoś filmu (oczywiście wziąć tylko ścieżkę gdzie coś mówią resztę powycinać bo szkoda czasu), albo np nagrać prognoze pogody z zachodniej TV.
Zwracam jednak uwagę że samodzielna metoda nauki języka ma pewna wadę - brakuje w niej tego co wspominałem - osoby korygującej - tak jak rodzic koryguje mowę małego dziecka. Więc samodzielnie dobrze nauczymy się rozumieć dany język, ale gorzej z mówieniem bo nie mamy osoby korygującej. Mimo to samodzielna nauka bardzo pomaga i można wiele nią osiągnąć.
I nie należy się zrażać i wmawiać sobie że nie mamy talentu językowego. Ludzie talent do nauki języków mają genetycznie wbudowany. Taki przykład podam z życia: był kiedyś program telewizyjny o adopcjach. I był pokazany przypadek chyba 6 dzieci które trafiły do domu dziecka z powodu alkoholu i przemocy w domu. Naprawdę patologia, niektóre to nawet ledwo mówiły po polsku. Ale ponieważ Polska nie pozwala na rozdzielanie rodzenistwa przy adopcji więc prawdopodobnie musiałyby zostać w domu dziecka do pełnoletności, ale trafiło się małżeństwo z USA które zdecydowało sie adoptować wszystkie. I zabrali je do USA. A po 8 miesiącach ekipa filmowa poleciała do nich nakręcić ich dalsze losy - i po tych 8 miesiącach wszystkie mówiły juz płynnie po angielsku czasem jeszcze w zdaniu wtrącając polskie słowa. Więc każdy może nauczyć sie języka. Najelpiej oczywiście całkiem sie nim otoczyć czyli wyjechać do innego kraju. Ale jak to nie wchodzi w grę to można używac innch sposobów. Niekoniecznie takich co kosztują pieniądze.
swoją droga, nie znam nikogo, kto się zapożycza żeby dziecko miało na dodatkowe zajęcia (chyba
myślę, że najważniejsza jest atmosfera w domu, tzn. podejście rodziców do dóbr materialnych
Dlaczego ma im być trudniej? Bo bieda uszlachetnia?
Jeżeli rozsądnie wychowuję się dzieci, to w czym bieda jest lepsza od dobrobytu?
A czemu Cię tak cieszy, ze ktoś stracił tysiąc zł?
bo co to taki tysiąc, nie?
Jakby Tobie go odebrać, to larum.
"Odczep się rzepie..."