Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Już wkrótce. Szkoła ministry Nowackiej.
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
no to można by dla wrażliwych zrobić szkolnictwo publiczne, jak teraz
i nie wypłacać bonu
ale to znowu wiąże się z utrzymywaniem kuratoriów itp.
Najprościej byłoby chyba zaufać rodzicom i dopuścić szarą strefę niezbyt uczciwych szkół czy po prostu rodziców uczących swoje dzieci, czyli de facto zlikwidować obowiązek szkolny.
Pieniądze w edukacji płaci się na coś, a nie za coś. Na naukę, a nie za zdanie
Czy egzmain faktycznie sprawdza, czego i w jakim stopniu dziecko się nauczyło?
Brr, aż mi się zimno zrobiło
sam słabo sobie radziłem na egzaminach
ale w sformalizowanym procesie edukacji egzamin jest jakimś wskaźnikiem,
także dla pracodawców
alternatywą wydaje się być całkowicie prywatny system edukacji,
czyli niedostępny na wyższym poziomie dla części społeczeństwa
Moja małżonka prowadzi korki z matematyki. Dwoje dzieci, które do niej trafiły, w przeciągu miesiąca poprawiły swoje stopnie z ledwo dwója na piątkę. Nawet rodzice są mocno tym zaskoczeni.
Podobnie jest z moimi dziećmi, które wszystkie mają iq powyżej 120. I wszystkie miały problem z systemem szkolnym. Bo one ogarniają te struktury przyczynowo-skutkowe. Jednak spotykają się z takim oporem, że trudno im go psychicznie znieść.
@Eleonora jesteś pewna? Z tego co kojarzę to matury u nich wypadły słabo.
Będzie wymagane, aby dostosowywało się do reszty klasy. Jest rozpowszechniony pogląd że z pesymizmu nic dobrego nie wynika. I dlatego narzucane jest tzw "pozytywne myślenie". Jest to wdrażane sugestiami typu: "Z zamartwiania się nic nie wynika", "Pozytywne myślenie jest zdrowe", "Zakuj, zdaj, zapomnij", "Trzeba się socjalizować", "Trzeba być posłusznym", "Dawanie ściągać jest koleżeńskie", "Nauczyciel to też człowiek" itp
edit: Innymi słowy, te cechy, które pozwalają efektywnie poradzić sobie z problemami w życiu, w szkole traktowane są jakby były szkodliwe i do eliminacji.
Biologia 35% , średnia krajowa 48% (zdawało 142 uczniów)
Chemia 27%, średnia 47% (60 uczniów)
Fizyka: 29% , średnia 43% (22 uczniów)
Geografia 50%, średnia 53% (92 uczniów)
Historia 30%, średnia 45% (44 uczniów)
Język angielski 73%, średnia 69% (512 uczniów)
Matematyka 27%, średnia 50% (147 uczniów)
Tylko angielski powyżej średniej. Goografia blisko średniej, ale jednak poniżej. Pozostałe przedmioty mocno poniżej średniej krajowej, czyli dla mnie to "lipna szkoła".
W sumie to jestem ciekawa jakie progi punktowe mają licea, których uczniowie zdają maturę na tyle punktów.
Problem w tym,że ludzie, od których zależy cały system edukacji w ogóle nie biorą pod uwagę takich spostrzeżeń czy analiz.
Oni tworzą coś na podstawie utopijnych i naiwnych przekonań o tym,jak powinno byc- bez uwzględnienia miliona zmiennych wpływających na cały proces
I nie uważam że upośledzeni zaniżają poziom. Uczeń ponadprzeciętny, czyli taki co ma rozwiniętą pamięć i wymowę, ma w szkole większy problem w walce ze swoją próżnością/pychą. A później ma większe rozczarowanie, gdy życie stawi mu większy opór.
Na drugim miejscu jest ważne dopiero jaką wiedzę szkoła powinna przekazywać.
Równanie w dół to marnowanie talentów.
Potem poszłam do klasy matematycznej i miałam w sumie 10h tygodniowo, ze zdolnymi kolegami, duuużo gorzej mi się uczyło. Było to za dużo, w nieodpowiednim tempie, pojawiała się rywalizacja. Obrzydło mi.
Może to jest rozwiązanie. Zajęcia indywidualne dla b zdolnych z danego przedmiotu.
Nie mówię o dzieciach niepełnosprawnych intelektualnie, bo to chyba trochę inna para kaloszy.
Pytaj
Ja wiem, że szkoła może szukać sponsorów itd., jednak u nas potęgowało to presję na wynik.
Fajnie gdyby ktoś zwrócił za sprzęt czy dojazdy, niestety nie było takiej możliwości.
W przypadku gdy weźmiemy na tapetę jakąś część, np temat uczniów zdolnych, to można to rozdzielić. Na zdolności, które szkoła uznaje np pamięć, umiejętność wypowiadania się, czytania/słuchania ze zrozumieniem, umiejętności matematyczne, no i chyba tyle. Oraz na zdolności które szkoła nie kształtuje, a wręcz niszczy: umiejętność logicznego myślenia i wyciągania wniosków, pracy zespołowej, umiejętność kształtowania siebie i swojego otoczenia, umiejętność brania odpowiedzialności za swoje wybory, umiejętności miękkie i sporo innych umiejętności praktycznych wymagających cierpliwości, dystansu i innych bardzo pożytecznych cech.
Są jeszcze cechy, z którymi szkoła próbuje sobie poradzić, ale nie spotyka się to ze zrozumieniem. Np dysleksja i związane z nią myślenie niewerbalne. Wiele osób patrzy na ułatwienia dla dyslektyków z zazdrością i nie rozumie tych przywilejów. Zwyczajnie buduje w sobie poczucie krzywdy. A przecież dyslektycy najczęściej mają problem z komunikacją, a nie z logicznym myśleniem. Ja osobiście mam taki problem z komunikacją bo jeżeli rozmawiam o np systemie szkolnym, to obracam go w głowie, patrzę na niego całościowo, z określonej perspektywy, potem skupiam się na jakiejś części, którą uważam za wartą tego. No i potem muszę to ubrać w słowa. I wtedy pojawiają się trudności. Bo myślenie werbalne jest liniowe, a niewerbalne jest trójwymiarowe. To dlatego dyslektycy, przy nauce pisania mylą "p" z "b", czy z "d".
Patrząc bardziej całościowo to bym poruszył też temat wiary. Bo obecna młodzież jest bardzo skrzywdzona, gdyż współczesna "kultura" nastawiona jest by wyrwać Miłosiernego i Wszechmocnego Boga z ich serc. Ta młodzież w większości nie ma żadnej wiary. Niektórzy starają się wierzyć nauce, w "dobry wszechświat". Lub jakąś inną modyfikację yin-yang, w czym pomagają różne teorie psychologia
No i jeszcze jest całe otoczenie, które wpływa na dziecko w szkole. Może to być mega utalentowane dziecko, które żyje np w ciągłym stresie. I ono używa kilka procent swoich umiejętności. Może mieć do tego talenty, za które w szkole się kara. Realnie pomagając takiemu dziecku, dałoby się też większą szansę jego rodzicom.
No i nie łudźmy się, kontynuacją szkoły jest praca. Jeżeli taki człowiek nie otrzyma pomocy z zewnątrz, to jego życie będzie nieustannym cierpieniem.
Dlatego szkoła jest bardzo złożonym problemem i środki które na nią idą są zdecydowanie za małe. Nie myślę tylko o finansach. Jest to budowanie fundamentów całego społeczeństwa
Myślenia, kreatywności, odpowiedzialności, współpracy z innymi i ogólnie zwyczajnego życia uczy się w kontaktach z ludźmi, w sytaucjach codziennych.
Jakie można mieć oczekiwania od szkoły, oprócz tego że jest to obowiązek? Bóg wszechmocny i dobry rozumiem że nie należy do wartości uniwersalnych? A już np lgtb w niedalekiej przyszłości prawdopodobnie będzie?
W kontaktach codziennych z innymi ludźmi rozwija to na co już jest ukierunkowane. Czyli jak ma w sobie poczucie winy, to dzięki kontaktom z ludźmi będzie miało większe poczucie winy.
Jak rodzice nie nauczą dziecka podcierać tyłka, to też pani w klasie 1 ma to za nich zrobić? Dobrze rozumiem?
Dla mnie szkoła ma zajmować się edukacją, rozwojem intelektualnym dzieci. Funkcja wychowawcza powinna wynikać tylko z naturlanych sytuacji, w których dziecko w szkole uczetniczy. Przykładowo: nauczyciel prosi o przyniesienie pudełka i dziecko trenuje/uczy się obowiązkowości.