Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Jak przygotować dziecko do pierwszej klasy w szkole
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
a jak ci się podoba bajka o niegrzecznym dziecku...mi sie rączka wystająca z grobu śniła po nocach
do Liliana
mam właśnie to wydanie, niestety troszkę się rozkleiło
a co do nauki języków obcych...kontakt z żywym językiem jest najlepszy i dlatego mam zamiar zatrudnić au-pair z kraju anglojęzycznego ... może wreszcie i ja się doszkolę
ale , tak jak siebie pamiętam, to żadnych okropieństw nie zauważałem
najważniejsze było, że się dobrze kończy i dobro zwycięża
a może dziewczynki to inaczej odbierają?
Pozdrawiam - Ula
mam wydanie dwutomowe więc chyba są wszystkie bajki braci Grimm i to jest tylko przykład, który prześladuje mnie od dzieciństwa, a miałam wtedy 10 lat, gdy ją czytałam. są i inne ale tych tak dokładnie nie pamiętam i nie śnią się po nocach
dziewczynka domagała się sprawiedliwości
i gdy ją dostała, mogła spokojnie odejść
w późniejszym wieku lektura ta może mieć wartości pedagogiczne ; oburzenie na brutalność baśni jest u niektórych jest ogromne, ale pomijany jest fakt, że przeciętny dzieciak w wieku wczesnoszkolnym jest użytkownikiem gier komputerowych w których występuje mnóstwo bezsensownej przemocy a wartości pedagogicznej nie posiadają one żadnej.
Świat baśni braci Grimm ma jednak moralnie jednoznaczną konstrukcję, dobro zwycięża a zło zostaje ukarane (czasem w brutalny sposób).
My czytaliśmy również dzieciom od wczesnych lat historie o świętych i można powiedzieć, że tam też jest przemoc i brutalność. Historie te okazały się jednak bardzo pomocne w trudnych chwilach, gdy dzieci przeżywały razem z nami śmierć przed narodzeniem dwójki swojego młodszego rodzeństwa. Wydaje mi się, że dzieci nawet od najmłodszych lat muszą się zetknąć z tematami trudnymi jak śmierć, cierpienie i chodzi o to by ukazywać im tego sens i odnosić wszystko do wiary w Boga ; trudy życia hartują je do dorosłego życia, które nie jest łatwe. Nie chodzi mi oczywiście o jakieś bezsensowne straszenie dziecka, my nie zmuszamy dzieci do oglądania i czytania bajek, które zdecydowania budzą ich lęk.
a nie czytałem
a chciałem tylko powiedzieć, że gdy te bajki kiedyś, jako dziecko, słyszałem i czytałem
to żadne okropieństwa (np. pieczenie Baby Jagi) dla mnie nie istniały, była tylko radość,
że dobro wygrywa.
Dziś właśnie dostałam opinię z poradni psychologiczno- pedagogicznej.Przeczytałam i posmutniałam.Wszystko pięknie i mądrze brzmi,ale jak to będzie w praktyce? Opinie dostałam na własną prośbę widząc już, że dziecko może mieć problemy.Dlaczego nikt nie napisze z serca czegoś co naprawdę może pomóc? Zabawa w biurokracje a nie prawdziwa pomoc mogą naprawdę zdołować. Uwierzcie mi.
Zbyt wydziwiają,
a potrzeba tylko czasu dla dziecka i najprostszej pracy z nim, kroczek po kroczku.:smile:
rok dla takiego malucha to bardzo dużo
a nerwica szkolna w pierwszej klasie - nie chciałabym czegos takiego dla mojej pociechy
Bardzo poważnie do tego podeszliśmy i uwierz mi, że chcieliśmy. Konsultowałam nasz problem z każdym.Dwa argumenty: niedojrzałość emocjonalna niekoniecznie może stać się emocjonalnością dojrzałą ; program dla sześciolatków od tego roku ma być zmieniony co znaczy mniej wymagający niż dotychczas- ze względu na 5-latki. Według opinii poradni i nie tylko(mam tutaj na myśli prywatne konsultacje z psychologiem, neuropsychologiem itp.) nie sugerowano nam odroczenia. Prawie wszystkie osoby, które spotkały się z dzieckiem sugerowały, żeby poprzeczka była podwyższana a nie obniżana.W zasadzie sprawa na końcu się sama się rozwiązała. Praca i tak nas czeka.Myślę niemała.
oczywiście testy w poradni są wybioprcze (wg. mnie niedojrzałości emocjonalnej, chyba że całkowita nie są w stanie wychwycić) wiarygodne musiałyby diagnozować dziecko przez dłuższy czas plus obserwacja w przedszkolu i domu a tego brak
gdyby nie nasza sugestia syn byłby pewno jednym z gorszych uczniów I kl, zestresowanym dzieckiem
a tak w ciągu roku zmienił się niesamowicie, panie w O stwierdziły, że była to jedna z lepszych decyzji
a syn czuje się pewniej i jest teraz jednym z lepszych uczniów (nie ukrywam reforma troche nam namieszała, ale jak stwierdził mąż lepiej że teraz jest najlepszy niz starym systemem jednym z gorszych
logopeda przez te 2 lata miał dużo pracy - mały mówił niewyraźnie a na dodatek się jąkał teraz po pierwszym nie ma śladu a drugie (prawdopodobnie tez na tle emocjonalnym) też niemal niezauważalne
jak zobaczyłam rysunek na pierwszej stronie książki sprzed dwóch lat (narysuj siebie) to omal się nie rozpłakałam,
motoryka rąk niska
motoryka rąk niska
a poza tym? jak siebie widzi? był smutny czy uśmiechnięty?
w przedszkolu był smutny, płakał nie bawił się z dziećmi
dla mnie było to kolejnym szokiem w towarzystwie znajomych dzieci nigdy się tak nie zachowywał no i ma rodzeństwo
ale tak jak pisałam sytuacja zmieniła się w tym roku gdy drugi rok chodził do zerówki
dojrzał emocjonalnie i fizycznie - motoryka
Z dziewczynami nie było problemu - nie marudziły, trochę tylko najstarsza się migała, właśnie gdy chciała wyznaczać własne godziny, wtedy to kończyło się tym, że nie zrobiła tego, co miała zrobić. I wszyscy byli zdenerwowani.
Syn to najchętniej nie uczyłby się w ogóle (czwarty z kolei, teraz ma 10 lat), tylko bawił się albo tak sobie siedział...Dlatego jego marudzeniem w ogóle się nie przejmuję. Nie ma zlituj się:bigsmile:!