Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Kto z Was jest w DK ?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Nas uczono, że czytanie Pś ma być:
1. z Księgi a nie tabletu czy komórki
2. Codzienne a nie tylko regularne tzn regularne bo codzienne
3. W celu poznania Pśw a nie tego co Słowo mówi do mnie.
ZaS Namiot Spotkania ma być czasem przed Bogiem aby wiedziec co Bóg ma mi do przekazania. Codziennie 15 -30 mib modlitwy
codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania),
regularne spotkanie ze słowem Bożym,
tak więc Namiot ma być codzienny a spotkanie ze Słowem Bożym regularne (nie musi być codzienne choć oczywiście może) Wiadomo, też że regularność nie oznacza 1x w miesiącu:-)
co do tabletu czy papierowego Pisma Świętego - to już była wolna interpretacja tych co tak mówili, bez przesady, że niby jedno jest lepsze od drugiego??
. I tak i tak jest ok, co więcej u nas w kręgu jedna osoba słucha PŚ regularnie z audiobooka i też oK.
Co do tego czy NS musi by c rozważaniem Słowa z danego dnia - fakt, nie ma tego w zasadach, może to być inna forma modlitwy osobistej, choć zalecane jest rozważanie słowa na dany dzień.
A ponoć Blachnickiemu chodziło o codzienne czytanie Pisma
gdyby ks Blachnickiemu chodziło o codzienne to by było napisane codzinne a nie regularne. Oczywiście jak ktoś czyta codziennie to najlepiej, z drugiej strony w DK są małżonkowie i rodzice a nie zakonnice klauzurowe.
Uwielbiam takich księży co to wszystko wiedzą lepiej i dodają swoją interpretację.
Teraz mamy trochę młodszego księdza - już był na 1 spotkaniu. Ciekawa jestem jak on będzie podchodził do tematu
wyzwanie dla członków DK
(zapisałam się)
Namiot Spotkania - osobista, bardzo intymna modlitwa, spotkanie z Bogiem. Tak jak Mojżesz rozmawiał z Bogiem 'twarzą w twarz, tak jak się rozmawia z przyjacielem'.
Ja mówię do Niego - On odpowiada w swoim Słowie.
Natomiast mam (coraz mniejszy he he) problem z tym zobowiązaniem regularnego czytania Pisma Świętego - ale skłaniam się ku temu, że to czytanie tekstu natchnionego razem z przypisami, wstępem - tak by mieć ogólną orientację w Piśmie Świętym.
No i regularnie, to nie codziennie (aczkolwiek jak ktoś może, to czemu nie), ale dość jednak często, by nie zapomnieć co się czytała ostatnio B-)
Natomiast czytanie Pisma Świętego ma być regularne, niekoniecznie codzienne, ale ma prowadzić stopniowo do codziennego czytania (kilkuminutowego) i być w formie poznawania treści niż modlitwy.
A odnośnie czytania z tabletu itp., to akurat wczoraj mieliśmy na ten temat dyskusję i ksiądz sam przyznał, że treść ta sama, ale czasem warto zastanowić się na temat świadectwa, jakie się daje (np. przed dziećmi, które widzą, że sięgamy po Pismo Święte, a nie po telefon, czy tablet).
Regularne czytanie nie musi oznaczać codzienne.
Ja akurat robię z Pisna Świętego, ale wiem, że można z innych źródeł korzystać. Regularne to moim zdaniem, więcej niż raz na miesiąc (bo byłoby, że comiesięczne, jak w przypadku dialogu), ale niekoniecznie codzienne (bo byłoby tak zapisane w zasadach).
Może my to źle interpretujemy, bo jak nie jeste napisne, że trzeba codziennie to nie musimy, no w sumie musimy to tylko umrzeć
Wychodząc z założenia, że czytam codziennie Pismo Święte od 5 lat, jeszcze Go nie przeczytałam... prawie 200 stron mi zostało (oczywiście trzeba w to wliczyć fakt, że wychodzi mi to często kulawo). W każdym razie przy założeniu, że czytam rzadziej chyba bym go do śmierci RAZ nie przeczytała, a gdzie drugi i gdzie jeszcze porządnie to wszystko przemyśleć. To oczywiście moje osobiste doświadczenie.
I ciężko mi sobie wyobrazić NS bez regularnego czytania Pisma Świętego, bo co to za rozmowa, jak Pan Bóg do mnie wystosował dość długi list, a ja go jeszcze nie przeczytałam, no to skąd wiem co mówi?
i dobrze wiem, że małżeństwo z dziećmi raczej w ciągu roku bez dzieci na te rekolekcje w ogóle nie pojedzie. MOże jak dzieci są w wieku nastu lat to tak ale co, przez 15 lat mają nie jeździć bo za mało czasu wolnego mają i czekają ąz pojadą sami.
Poza tym rekolekcje weekendowe to jednak co innego niż 2 tyg wyciszenie.
nie czułam się ani jak na rekolekcjach, ani jak na wakacjach (do tego drugiego to nawet się ten czas nie zbliżył) tylko jak matka-poganiaczka, matka: "szybko, śpieszcie się" nasze normalnie już samodzielnie jedzące dzieci (te środkowe) zaczęliśmy karmić np w czasie obiadu - żeby zdążyli zjeść i oni i my, pogodne wieczory w czasie kiedy dzieci właśnie kładą się spać (nasze) - więc na pewno nie były pogodne - a nacisk żeby być - był
po obiedzie i przedpołudniu w pędzie - jak nastawała chwila spokoju (2,5-3h czasu wolnego) to niespełna 3-latek zasypiał ze zmęczenia - i ktoś i tak musiał być z nim w pokoju
najbardziej żal mi było najstarszego - który chciał być na wakacjach z RODZICAMI a nie odsyłany na zabawę z kolegami których właśnie poznał
duchowo nie zyskaliśmy nic
to tak naprawdę w dużym skrócie...
ed: przepraszam, ulżyłam sobie - ale nie mogłam jak przeczytałam o "2 tyg wyciszeniu"
Dla mnie 2 tyg z dziećmi to żadne wyciszenie, mniej więcej wyobrażam to sobie tak jak opisała to Wela, a trzydniowe rekolekcje w weekend, sam na sam z Bogiem "ładują" na cały rok.
One małe < 4 lat i nie są w placówkach i nie chcą tyle z obcymi szczególnie ze wakacje to czas z rodzicami
My też z małymi dziećmi jeździliśmy i nadal są jeszcze małe. I bardzo lubię ten czas, dzieci zresztą też. Ważne by była dobra diakonia wychowawcza bo jak jest słaba to faktycznie może być nie za ciekawie
@Agnieszka
Ale zajęcia rekolekcyjne są albo dla dorosłych, albo dla dzieci.
Dla dzieci i rodziców mogą być zajęcia wakacyjne.
Macie ktoś jakieś pozytwne doświadczenia? Bo szukam czegoś na przyszły rok.