Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Kto z Was jest w DK ?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Żeby się nie powtórzyło to, co było w zeszłym roku. — “Jak tam rekolekcje?” — zapytano cię. I odpowiedziałeś: “Odpoczęliśmy bardzo dobrze”.
tak mi się skojarzyło
Chyba nikt do tej pory nie pisal, ze jedzie na rekolekcje wypoczac.
przykre, ze ktos probuje uparcie wmawiac innym nadmierne wygodnictwo
Myślałam, że dzielimy się doświadczeniami. #-o
jeśli tak zrozumiałaś, to przepraszam
było wręcz na odwrót
mi się skojarzyło bardziej z wpisem Małgorzaty, o tym że "nie ma być trud rekolekcji jako czasu tam spędzonego"
Wątek czytam z zainteresowaniem.
Nie uważam, że dlatego, że Ty sobie nie wyobrażasz DK powinien zmienić zasady, metodę czy charyzmat, który wielu pomaga w drodze do Boga i do lepszej rodziny
"jak to comiesięczne spotkania powinny być bez dzieci, przecież to ruch rodzinny". A z drugiej: "rekolekcje z dziećmi to żadne rekolekcje, powinny być bez dzieci".
No to jaki w końcu ten DK powinien być? Bo że na razie jest beznadziejny i nieżyciowy, to pewne
Dało mi to do myślenia, więc nie wybieram miejsc, gdzie mieści się np. 120 ludzi
2. byłam 4 razy na rekolekcjach z diecezją bielsko-żywiecką z tymi samymi prowadzącymi i raz z diecezją łódzką; z tymi pierwszymi mam nadzieję, że jeszcze pojadę
3. długość: jeśli organizacyjnie jest w porządku, zdecydowanie polecam 2 tygodniowe, żal potem opuszczać rekolekcje i wracać do rzeczywistości, wcześniej było mi szkoda wakacji, bo tylko raz w roku się dostaje 2 tygodnie urlopu w robocie; nigdy więcej nie będzie mi szkoda
4.diakonia wychowawcza jest bardzo istotna, na stronie diecezji katowickiej czytałam kiedyś informację, że dla dzieci
5. czas wolny - pisałam o 3h optymalnie, miałam na myśli czas od skończenia obiadu, czyli np. obiad jest o 13.00, do 17.00 jest czas dla rodziny + jeden dzień zaczynający się wolnym ok. 10.30 i kończący się obiado-kolacją ok.18.00; uważam, że jak ktoś ma tylko 2 tygodnie urlopu, to powinien spędzić go z rodziną,
(...chciałam się odwołać do priorytetów DK; może ktoś ma źródło jak to było: BÓG/RODZINA/PRACA/DK...?)
Piszesz do mnie w kuchni, przy piecu. (...) Obok ciebie twoja młodsza siostra (...) — obiera kartofle. Pozornie — myślisz — jej praca jest taka sama jak dawniej. A mimo to, jak wielka zachodzi różnica! — To prawda: dawniej “tylko” obierała kartofle; teraz się uświęca, obierając kartofle.
Jose 8->
Przez niego ciągle kusi nas Opus Dei :P
rekolekcje 1/ 2tygodniowe; byliśmy tylko z 1 dzieckiem; 2,5letnim,po tym jak dostaliśmy opiernicz od księdza, że nie pilnujemy dziecka, jak dzieć zdążył powyrywać rządek bratków, miałam ochotę wracać te 700 km przez Polskę tego samego dnia do domu, zostałam, było warto; to były pierwsze wspólne rekolekcje z moim mężem; czułam jak podczas nich jakaś wielka łopata ładuje do pieca naszej miłości
rekolekcje 2/ ORAR II, w dniu przyjazdu dziecko mnie okropnie wnerwiło (czemu akurat muszą to robić w dniu przyjazdu?!); 15 minut później, chyba na minutę przed Mszą oznajmiam księdzu (tak raczej oznajmiam, nie pytam) , że na spowiedź to już na pewno za późno; a ksiądz spogląda na zegarek i mówi: "nieeee" "
rekolekcje 3/2tygodniowe; organizacyjnie oceniam je kiepsko, w porównaniu z innymi; możnaby stwierdzić "stracony czas, bez sensu". Jakby nie jedna godzina podczas całych rekolekcji: modlitwy wstawienniczej. Zazwyczaj śpiewam głośno, zasadniczo nie fałszuję ;-) tu było tyle śpiewu, a ja ciągle płakałam, nie umiałam śpiewać. Po raz pierwszy w życiu poczułam tak ogromną Miłość Ojca, że nie byłam w stanie tam usiedzieć. Chciałam krzyknąć, żeby już przestali się modlić, bo ta Miłość jest za wielka, nie jestem w stanie jej udźwignąć. Dla tej jednej godziny było warto.
rekolekcje 4/ tematyczne; takie z jednej strony cycowe (3 miesięczniak) + biegające: 2 latek chodzący po płotach; można by rzec masakra; ale nieee
wyjątkowe chwile: (1) święta godzina - "stracona" dla Jezusa; (2) gdy ksiądz z Monstrancją po błogosławieństwie wyszedł z kaplicy; ja sobie myślę, gdzie ten ksiądz idzie? Do zakrystii wynosi Pana Jezusa? A on szedł do dwóch matek by i im też pobłogosławić - no do mnie szedł ; (3) gdy ksiądz opowiadał podczas kazania na Mszy, jak wyglądała Ostatnia Wieczerza:
"Jezus zdjął (chyba) płaszcz" -ksiądz zdejmuje ornat; "przepasał się"-ksiądz bierze przygotowane prześcieradło i przewiązuje na pasie; "i zaczął uczniom umywać nogi" - ksiądz mówi: "zapraszam" pokazując na miskę którą właśnie wniosła zakonnica. Nikt na to nie był przygotowany, tego dnia było gorąco i nogi nie były uprzednio umyte. A na koniec ów ksiądz pyta: "Czy i wy będziecie mówić jak św. Piotr-nigdy mi nóg nie będziesz mył". No i mył nogi rodzicom, dzieciom, a na koniec tej siostrze zakonnej.
I jeszcze jedno słowo, które cały czas do mnie wraca: gdy Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi przy zwiastowaniu, tłumaczy jej jak to się stanie, ona choć nie rozumie przyjmuje. Można założyć, że było wtedy pięknie, jakaś jasność itd. A jak już Maryja powiedziała FIAT, to "Wtedy odszedł od niej Anioł". I to, że odszedł od niej, tzn. że ona musiała wrócić do rzeczywistości, musiała się tłumaczyć Józefowi, skąd się wzięło nagle dziecko, a Anioła już nie było. I nie było tak różowo. I tak jest w moim życiu. Rzeczywistość nie jest lataniem nad ziemią. Ale jak do tego wracam, to wracam też do Maryi.
...i wspominam trochę źle; w czasie drogi krzyżowej ulicami wsi i okolic, rodzice niektórzy pozwalali dzieciakom chodzić boso po asfalcie, a mi moja mama nie pozwoliła i mam trałyme do dziś.
Grałem też Małego Jezuska w jasełkach ubrany w koszulkę mojej mamy (jak sukienka na mnie) i jej podkolanówkach (jak rajstopy). Wszyscy się dziwnie śmiali... a ja nie wiedziałem dlaczego. Mam trałyme do kwadratu, bo mi było widać białe majteczki w paski, o czym się przekonałem dopiero po zobaczeniu zdjęć.
Jeździliśmy na krótsze rekolekcje DK z żoną jeszcze przed urodzeniem dziecka. Potem sobie zrobiliśmy trochę przerwy i ostatnio wybraliśmy się na Obdarowanych z dzieciakiem całym jednym i w ciąży. No nie szło korzystać ze wszystkiego, bo dziecina latała, ale tak normalnej diakonii (i w ogóle programu rekolekcji) to jeszcze nie widziałem. Z 15-dniowymi poczekam, aż się wypłodzę i wypłodzone podchowam.
A zobowiązania, to są w bilansie. Nie widzę powodu, by wykonywać praktyki duchowe, których się nie chce. A już rozliczać z tego i twierdzić, że ten krąg to jest nie halo, to już całkiem nie halo.
@Anawim czyt ja dobrze rozumiem, że jesteś w DK, ale przyjmujesz tylko te zobowiązania, które CI w jakiś sposób odpowiadają a inne odrzucasz.
CO do czekania z rekolekcjami formacyjnymi aż dzieci się wychowa. To też nie tak bo formacyjne 1,2,3 st i ORARy powinno się robić w miarę systematycznie na pczątku formacji.
Tzn my jesteśmy 8 lat w DK i 3 st nam brakuje. Ale na 1,2 i ORARY staraliśmy się jezdzic co roku, raz na krótsze potem w następnym roku na dłuższe.
BYcie w DK i pisanie, że formację podstawową zrobię za 15 lat jak dzieci podchowam nie jest OK, kręgi przez to cierpią też. Najlepiej jak krąg idzie w miarę równo. BO tak jak pisałam znam kilka kręgów gdzie częśc osób realizowała zobowiązanie rekolekcji a 1-2 małżeństwa nie jexdziło wcale albo tylko na tematyczne albo co kilka lat. Bardzo źle to na krąg działało. To już lepiej poczekać z byciem w DK aż się dzieci odchowa i wtedy rozpocząć formację ze wszystkimi konsekwencjami.
To inna postawa niż, jestem w DK ale na rekolekcje pojadę za 15 lat jak odchowam dzieci.
Widziałam na rekolekcjach małżeństwa z 7 dzieci, w tym 5 tygodniowe:-) Znajomi z 6tka jeżdżą co rok na rekolekcje DK, pilotują kręgi i mają inne posługi. Trzeba przynajmniej próbować a jeśli zobowiązania się odrzuca na starcie to moim zdaniem coś jest nie tak.
Jest wiele wspólnot z innym podejściem do rekolekcji jest w czym wybierać.
I pisze tylko o postawie, że z założenia na rekolekcje nie będę jezdzić 2 tygodniowe w dłuższej perspektywie ich nie planuję.
Nas zawsze uczono, że wspólnotę się przyjmuje z całym dobrodziejstwem a nie wybiera te zobowiązania które nam pasują.
Tak, jak pisalam organizator organizatorowi nie równy. Ja chcę jechać jeszcze raz na II stopień 15 dniowy, ale z tymi sprawdzonymi. Może to złe podejście. Ale chyba lepiej tak, niż wcale. I jeszcze jedno: sprobujcie pojechać np.że znajomym małżeństwem. Ja byłam tak kilka razy. Ma to plusy.
Piszecie o oazie młodzieżowej. DK to kontynuacja, ale jednak inną bajka.
Jakby ktoś chciał namiary na tych, z którymi my byliśmy, poproszę info na priva.
nie da się wyjść codziennie na randkę z mężem/żoną, nie da się zawsze w pełni uczestniczyc we Mszy Św.; nie zawsze można isc na imprezę, bo np. dziecko chore; nie zawsze można iść do kibla wtedy gdy tego potrzebuję, nie zawsze się wyspie w nocy...itd...
Ale czy to oznacza, że nie będę chodziła na Mszę?-bo taka jest bez sensu
Albo nie będę spala, bo i tak od 8 miesięcy mnie budzą przynajmniej 3x w ciągu nocy?
Itd..
nie wiem o jakiej egzaltacji piszesz @Malgorzata. Nie każdy musi być w DK, ba nie każdy musi być we wspólnocie:-)