Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Brawario zmienia zdanie w kwestii tańców damsko-męskich
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Ojcowie, Doktorzy i Święci o mieszanych tańcach
Cytuję: "Nigdy bym nie pomyslała, ze będę miała kiedykolwiek romans z żonatym facetem. A ja to zrobiłam........ Nie wiem jak to sie stało......... tak jakoś wyszło....... :shocked: "
Nie twierdze ze szatan usprawiedliwia moje wybory, twierdze ze warto "dmuchac na zimne", bo szatan działa czy sie wierzy w Boga czy nie.
Co innego oswajac dzieci z naturalnym zjawiskiem, a co innego ze zbednym ryzykiem.
To jak bys uczyl dzieci na temat narkotykow wstrzykujac im w zyle takowe po kolei.
Ilonka, chyba do końca nie rozumiesz o co nam chodzi. Ja się z Tobą całkowicie zgadzam. Sama jednak piszesz to co wyżej (burdel to normalka na takich spotkaniach), więc sama idziesz spać i zamykasz się w pokoju na klucz. I właśnie o to "odcinanie się" mi chodzi. Moim wyborem jest unikać tego typu imprez - no ale mam ku temu możliwości. Wiem, że nie każdy może powiedzieć - nie jadę. Ale sama mówisz - "ja nie przykładam do Tego ręki, idę spać". I jest OK!
Ja, ponieważ jako młoda osoba bardzo przeżyłam tamtą sytuację, mówię moim koleżankom i bliskim mi osobom w takich sytuacjach, żeby uważali. Opowiadam, co się działo na wyjazdach i jak bardzo wyryło to jakąś ranę w mojej psychice. Coś co miało miejsce dla mnie dotychczas tylko w tanich filmach, wtedy działo się na moich oczach. I w jakiś sposób zmieniło moje tamtejsze spojrzenie na rzeczywistość.
Na balach bywam rzadko, raczej kojarzą mi się ze snobizmem i napuszeniem niż erotyką.
Skąd wiem, że wśród znajomych nie doszło do zdrady? Nikomu do głowy nie wchodzę, ale nie sądzę, by coś takiego się w naszym towarzystwie ukryło. Ja po prostu nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, żeby pójść do łóżka z przyjacielem męża, albo mężem przyjaciółki (bo to z takimi panami najczęściej tańczę, nie z nieznajomymi).
Jeśli nawet w naszych tańcach pojawia się element flirtu, to bardziej w formie żartu i dzieje się to na oczach wszystkich, więc nie ma mowy o jakiejś atmosferze intymności.
Mogę pisać tylko o swoich doświadczeniach: tańczę odkąd pamiętam, jako nastoletnia "niekatoliczka" nie miałam żadnych postanowień związanych z zachowaniem dziewictwa do ślubu, a jednak pierwszym i ostatnim moim mężczyzną jest mój obecny mąż.
Seks jest dla mnie taką formą intymności i całkowitego otwarcia na drugiego człowieka, że nie wyobrażam sobie dzielić tego doświadczenia z więcej niż jedną osobą. Co do tańca nigdy nie miałam takich odczuć.
Oczywiście, są osoby które czują inaczej, seks traktują jako rodzaj sportu, a erotyczny taniec na dyskotece jako rodzaj "gry wstępnej", ja po prostu do takich osób nie należę.
Czasy się zmieniają i nasza obyczajowość też (niestety na gorsze), ale moim zdaniem, to taniec poszedł za naszą mentalnością, a nie mentalność za tańcem.
Życie pisze różne scenariusze, może się zdarzyć tak, że mąż będzie musiał podróżować służbowo i co wtedy zrobię? Mam siedzieć jak na szpilkach i obgryzać paznokcie, po powrocie sprawdzać komórkę i obwąchiwać ubrania? "Nakazać" mu zmianę pracy? Trzeba mieć do siebie zaufanie. To dla mnie podstawa poczucia bezpieczeństwa w małżeństwie.
To ja z innej planety
To źle, że w sklepach eksponuje się nieskromne reklamy bielizny. Czegoś takiego nie powinno tam być. Należy tak wychować chłopca, by widząc takie reklamy szybko odwracał wzrok i nie kręcił się bez potrzeby w pobliżu wystaw z takimi widokami.
To źle, że ćwiczenia gimnastyczne chłopców i dziewcząt odbywają się w jednym pomieszczeniu. Należy tak wychować chłopca, by nie miał w zwyczaju przyglądać się ćwiczącym w krótkich spodenkach dziewczętom.
Wspólne, damsko-męskie plaże to zły, niebezpieczny zwyczaj potępiony przez Magisterium Kościoła. Nie powinno się nań puszczać chłopców, ani dziewcząt.
Oczywiście, ktoś powie, że nie powinienem absolutyzować swych własnych doświadczeń z tańcami jako nastolatek. Racja. Nie absolutyzuję ich i rzadko w dyskusjach się na nie powołuję. Znacznie ważniejsze jest dla mnie tradycyjne rozeznanie i doświadczenie duszpasterzy Kościoła, które jasno wskazuje na to, że generalnie rzecz biorąc dla ogółu dusz tańce damsko-męskie są szkodliwe i niebezpieczne.
Dość ważnym argumentem (ważniejszym od mych doświadczeń z wczesnej młodości) są też doświadczenie mych znajomych. Otóż, zauważyłem pewną prawidłowość, jeśli chodzi o ich optykę i spojrzenie na tańce. Na początku, gorliwie się zapierają, że ale o co chodzi, taniec nie jest dla nich żadną okazją do grzechu, ale w miarę upływu czasu, w miarę różnych rozmów, przyznają, że jednak i owszem jest, że nieraz byli przezeń kuszeni, że nieraz prowadził on ich do grzechu, etc. Może to ja takich na nich wpływam
Cóż, niewiele mogę tu powiedzieć, poza powtarzaniem tego, co już napisałem. Mogę szanować i szanuję Twe doświadczenie w tej mierze. Ale jeszcze bardziej szanuję tradycyjne, wielowiekowe doświadczenie duszpasterskie Kościoła w tym względzie z którego jednak wyłania się inny obraz tańców niż prezentujesz. Być może rzeczywiście dla Ciebie i dla Twych znajomych potańcówki nie są bliską okazją do grzechu. A może jest to pewna iluzja i niektórych rzeczy jeszcze nie dostrzegasz (sama coś napomknęłaś o elemencie flirtu, który się tam może pojawiać - radziłbym nie lekceważyć tego i nie sprowadzać tylko do żartu). A być może, jako niewiasta, postrzegasz taniec nieco inaczej niż mężczyźni - prawdą jest bowiem, że o ile kobiety w stopniu znacznie większym niż faceci lubią tańczyć dla samego tańca jako takiego, o tyle dla mężczyzn taniec jako taki jest mało pociągającą rozrywką i głowną przyjemnością jaką z niego mają są grzechy nieczyste.
Jak Brawario chce kojarzyć małżeństwa?
Bez flirtów, tańców i zabaw? Czym są dla niego owe "nieskromne myśli". Czy ma na myśli to magnetyczne przyciąganie między parą zauroczoną sobą?
Jak ktoś chce zachować czystość przedmałżeńską to mu chyba zabawy niestraszne? a może Brawariowi były i o to cały szum?
Zakazać kąpania się w morzu na plaży? A w burkini można?
I nie radzę uczyć chłopaków odwracania głowy od wystaw czy plakatów. W Warszawie na kilku rondach czy skrzyżowaniach wiszą wielkie plakaty Intimissimi, jakby każdy katolik odwracał wzrok np zjeżdżając z estakady...
Nota bene - Twa uwaga utwierdza mnie tylko w przekonaniu, iż prawdziwym powodem dla którego ludzie nie chcą przyjąć tradycyjnie katolickiego nauczania o niebezpieczeństwie tańców jest to, że stanowią one bardzo rozpowszechnione i stanowią element kulturowej tradycji. To nie jest tak, że głównym tego powodem jest, iż ludzie nie dostrzegają niebezpieczeństwa tego zwyczaju (początkowo owszem tak jest), ale po prostu nie chcą narazić się na śmieszność i stać się w jakimś tam sensie cywilizacyjnymi wyrzutkami. Człowiek sobie myśli: "No, dobra, a co jeśli tańce d-m rzeczywiście stanowią bliską okazję do grzechu? Hmm, wówczas, jako chrześcijanin powinnem ich unikać. No, ale jak wtedy zachowywac się na weselach? Przecież tam są tańce. Nie będę tańczył, to wezmą mnie za dziwaka. Co powiedzieć synowi, który w szkole będzie miał lekcje tańca? Jeśli powiem nauczycielce, że nie chcę by mój syn tańczył, to weźmie mnie za kosmitę i powie mi, że jeszcze nigdy nie słyszała by jakikolwiek ksiądz przestrzegał przed tańcami? etc, etc? Hm, może lepiej nie przyjmować tego poglądu, wówczas moje życie będzie mniej kłopotliwe?"
Przeciwny jesteś także szkołom koedukacyjnym pewnie?
I jesteśmy w rygorze muzułmańskim. Gdzie niestety, ułudą w większości małżeństw jest szczęście małżeńskie w naszym rozumieniu.
Już Ci napisałyśmy z marteczką - można zaostrzać zakazy, a one dają tylko większy terror.
Aha, i wychowanie wskroś skromne i surowe jeśli przybierze karykaturalne formy w dzisiejszym świecie skończy się conajmniej źle.
zdjęcie
A przechodząc do rzeczy: z różnymi sytuacjami może się wiązać różny stopień niebezpieczeństwa i odpowiednio do owej skali zagrożenia należy dozować środki ostrożności. W kwestii tańców i balów Kościół tradycyjnie rozeznawał, iż stopień zagrożenia jest tu wysoki (są one "bliską okazją do grzechu") i dlatego należy ich unikać, stanowczo odradzać, nawet jeśli w pewnych okolicznościach mogą być one warunkowo dozwolone (papież Benedykt XIV powiedział o nich, że "mogą być one z ledwością dozwolone"). Tylko tyle i aż tyle. Mi to wystarczy, by tańców unikać i przed tańcami przestrzegać.
A wspólne wyjazdy czy spotkania w gronie przyjaciół - jako takie - nie są tak niebezpieczne jak tańce i bale. Podobnie, jak nie jest tym samym spacer chłopaka z dziewczyną po parku, co spacer owej pary po dzielnicy czerwonych latarni w Amsterdamie. Oczywiście spacer w parku może skończyć się jakimś złym czynem, a spacer po wspomnianej dzielnicy w Amsterdamie może się czymś takim nie skończyć, ale nie zmienia to zdroworozsądkowego rózróżnienia pomiędzy skalą i natężeniem pokus związanych z podziwianiem przyrody, a analogicznym skalą pokus związaną z patrzeniem na prawie nagie kobiety w wyuzdanych pozach oraz inne obsceniczne reklamy.
Co do koedukacji w szkołach, to oczywiście, że jestem jej przeciwny, tak jak przeciwny jej był papież Pius XI.
A inny ksiądz - duszpasterz akademicki na nasze pytania odnośnie nauczania o tańcach Proboszcza z Ars, odpowiedział, że to dotyczyło tamtej epoki.
To nie wiem, może teraz inaczej uczą księży w seminarium niż Ty przytaczasz.
Skoro taniec tak Cię oburza, to powiedz co sądzisz o tzw. "chodzeniu ze sobą" nastolatków? Pocałunki, przytulanie, trzymanie się za ręce. Nie jest to większą pokusą niż tańce na oczach wszystkich ludzi? A wyjazdy w gronie znajomych? Są mniejszą okazją do grzechu? Ja mam zupełnie odmienne doświadczenie. To właśnie na takich szkolnych wycieczkach obozach i koloniach nawiązywaliśmy pierwsze damsko-męskie relacje. Czasem były tam organizowane dyskoteki czasem nie, z reguły nie były do niczego potrzebne.
tańców unikać i przed tańcami przestrzegać
---
Dobra rada młodszego kolegi - rób coś jeszcze
Może od pokus w tancu gorszy jest grzech lenistwa, gnuśności, zaniedbania? Przecież my nie jesteśmy znowuż tak erotyczni w dzisiejszych czasach... tempo życia itd. Ktoby tam miał siłę na flirt
bywanie na balach i zabawach to obowiązek panien na wydaniu
Z tego co się orientuję to po Vaticanum II w seminariach już się nie uczy o tym, iż zabawy taneczne zazwyczaj są bardzo niebezpieczne. To poważne zaniedbanie, które zostawia szatanowi wiele wolnego miejsca do działania.
- powinno się unikać sytuacji, w których są "sam na sam"; dobrze by było, gdyby tzw. randki odbywały się w większym gronie osób o właściwym nastawieniu.
- "chodzeniu ze sobą" powinna towarzyszyć jasna intencja przekształcenia takiej znajomości w małżeństwo. Nie mówię, że w każdym wypadku musi się to tak skończyć, ale sądzę, że nie dobrze jest, gdy młodzi ludzie "randkują" ze sobą na zasadzie "wypróbowywania się".
Odnośnie wspólnych wyjazdów to nie sądzę, by należało niebezpieczeństwo z nimi związane aż kategoryzować co niebezpieczeństwo wynikające z tańców. Wspólny wyjazd, co by nie mówić, nie zakłada jednak tak dalekiej bliskości co tańce damsko-męskie. Owszem, taki wyjazd rodzi pewne sytuacje, w których mężczyźni i niewiasty (chłopcy i dziewczęta) są bliżej siebie, niż w innych okolicznościach, ale sam w sobie, wyjazd jeszcze takiej bliskości jak w tańcach nie zakłada (a więc np. dotykania się, przytulania, obejmowania się, patrzenia na sugestywne taneczne ruchy osoby płci przeciwnej, etc).