Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Dla zadowolonych
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
:bj::bj::bj:
Przed reformą, co ważne.
Już dużo umiesz, więc nie wiem, o co Ci chodzi. Poza tym, że od dawno posądzam Cię o perfekcjonizm, co jest przypadłością, na którą nie znam lekarstwa.
Ja mam ten sam problem, naprawdę słysze kiedy ktoś fałszuje, kiedy się muzyka rozjerzdża, a sama ... masakra. Ale kiedyś też mówiłam, że słoń mi na ucho nadepnął, a już jakiś czas temu stwierdziłam, że nie ma się czym chwalić - ja nut nie czytam, choć teraz przy dzieciach próbuje nadrobić, bo to trochę jak nieumiejętność czytania....
Moja siostra, która ma lat 46 w tej chwili zaczęła grać na wiolonczeli kilka lat temu. Nauczycielka powiedziała jej w pewnym momencie, że powinna uczyć się śpiewać, bo to pomaga. No i ona na takie lekcje chodzi. Indywidualne są i nie przez internet.
Najgorzej, ża ja sama słyszę, że fałszuję :sad:
Ale umiejętność bierna i czynna to nie to samo, prawda?
Łatwiej tekst odczytać niż samemu spłodzić.
Po prostu zatrzymałaś się na etapie rozumienia.
Ale przecież nie każdy ma być muzykiem, tak jak nie każdy jest pisarzem.
- Mamusiu, na jakim instrumencie grałaś, gdy byłaś mała?
- Na żadnym.
- Dlaczego?
-.................... (długa historia).
- A na jakim być grała, gdybyś mogła?
- Na fortepianie.
Po dłuższej chwili:
- Mamusiu, to można jeszcze naprawić. Trzeba znaleźć nauczyciela, który sam umie, jest dorosły (bo ty jesteś dorosła) i jest miły. Już wiem! Mój pan od akordeonu. On jest dorosły. Prawda, że jest dorosły (facet jest pod pięćdziesiątkę), umie grać na fortepianie, bo widziałam (facet jest po akademii) i w ogóle jest miły. Poproś go.
- Mamusiu, rozmawiałaś z panem?
- O czym? (zdążyłam zapomnieć o sprawie)
- O twoich lekcjach fortepianu.
- Aaa...
- Mamusiu, jak jesteś nieśmiała, to ja załatwię to dla ciebie!
Za jakiś czas zapytała znowu. A ja przemyślałam rzecz i wymyśliłam, że na emeryturze udam się do tego pana na te lekcje (jak oboje dożyjemy).
Najlepiej zaczynać jak najwcześniej. Czyli zajęcia z chóru dla dzieci to niegłupi pomysł.
To jest po prostu umiejętność, którą trzeba wyćwiczyć zanim się człowiek nabawi na tym tle kompleksów. Kiedyś spiewało się dużo - przy pracy, przy modlitwie, podczas spotkań. Teraz włącza się muzę i problem z głowy.
Prowadziłam różne schole większe lub mniejsze, jeździłam jako muzyczna z młodzieżą na rekolekcje i wiele osób wyprowadziłam z błędu, że "nie umieją śpiewać". Wystarczyło powiedzieć, żeby się nie bali, bo to nie opera i potem dużo chwalić. Naprawdę wiele talentów się ujawniło.
Ale własnego meża jest mi ciężko nauczyć. Ale jakbym mu poświęciła więcej czasu, to myślę, że by się dało.
Z nut śpiewać nie umiem, ale ze słuchu bardzo dobrze.
Śpiewanie i słuchanie chorału gregoriańskiego bardzo ćwiczy słuch muzyczny i umiejętności. No i śpiewanie w wielogłosie.
Jeden przychodził 10 lat! Zaczął od przygotowania do matury, a potem ciągle potrzebował wsparcia na różnych studiach (bo próbował z czym będzie mu lepiej
Inny przyszedł z polecenia Mamy, bo same dwóje przynosił do domu i okazało się, że facet doskonale sobie z matematyką radzi, tylko nie chciał się "wychylać" z grona kolegów w Szkole Zawodowej. :shamed:
Ot, historie, z których książkę można by stworzyć. Ale to na inną okazję. :bigsmile:
Kończą się wakacje (bo taka jest prawda), ale zostały mi rewelacyjne WSPOMNIENIA. :ab:
Jestem zadowolona, bo przeżyłam TE dwa miesiące na intensywnych marszach w słońcu i deszczu, na pobycie w niesamowitych i bliskich sercu miejscach - zarówno w górach, jak i nad morzem - z moim Mężem i Córką (ostatnią w domu). Byliśmy (w sumie w ciągu czterech tygodni) razem przez 24 godziny na dobę (w codzienności jest niezwykle trudne, bo praca, szkoła), co wzmocniło nasze więzi.
Spotkaliśmy się w czasie tych wędrówek z wieloma Znajomymi, zarówno umówionymi, jak i znalezionymi "przez przypadek", kiedy to doświadczyliśmy Bożego starania o budowanie relacji międzyludzkich. To było dla nas mocne!
Dotknęliśmy pięknych miejsc, które będą źródłem dobrych myśli w dalszym czasie.
Mogę teraz startować w nowy rok szkolny i nowe obowiązki, na które zostałam wzmocniona Bożą Miłością.
Pozdrawiam więc wszystkich ZADOWOLONYCH i dobrego dnia życzę! :bigsmile:
O, to się zwierzyłam
E.milio - to może jakiś chór dzieci z rodzin wielodzietnych powołamy na prędce do życia? Moich bym chętenie wcieliła, bo by im się przydało. Średni, to sobie nawet dobrze radzi.
Katarzyno, Ty naprawdę uważasz, że jesteś jedyna z tymi wspomnieniami z lekcji muzyki?
Ja to tylko życiorysów kompozytorów potrafiłam nauczyć się na pamięć. Tyle, że przez pryzmat własnych urazów z dzieciństwa nie powinno się oceniać rzeczywistości, ale to chyba dla psychologa wiedza dość oczywista.