Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
KOBIETY PO CESARSKIM CIĘCIU
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
I tak po kazdej kolejnej cesarce?
Czy odstep sie zwieksza?
Dobrze powiedziane. Tylko jak pierworódka ma określić swoje oczekiwania?
:bigsmile:
Piszę tak ze swoich doświadczeń tylko, bo jak sobie pomyślę jaka byłam ciemna masa przed pierwszym porodem:shamed: a miałam kilka sióstr wspólnotowych z gromadką dzieci, które mi setki wskazówek i wytycznych dały. a ja i tak nic z tego nie załapałam :bigsmile:
Jeśli jeszcze nie masz wskazań do cc i planujesz na pewno karmić piersią to żaden szpital nie będzie Cię gnębił.
Ze swojego doświadczenia wiem, że przy pierwszym porodzie często trzeba pomóc przystawić do piersi, rozwiać lęki i wątpliwości. Na Polnej nie będą mieli na to czasu.
Uważam też, że szkoła rodzenia jest przydatna. Ja nie chodziłam i w czasie porodu (kiedy dziecko już pchało się na świat a nie było pełnego rozwarcia) położna dopiero tłumaczyła mi jak oddychać żeby powstrzymać parcie.
A tak bardziej merytorycznie o szpitalach w Twojej okolicy - na stronach Fundacji "Rodzić po Ludzku" jest informator zawierający informacje i wypowiedzi kobiet o prawie wszystkich szpitalach w Polsce. Możesz sobie poczytać:
* o Szamotułach
* o Polnej
* o Świętej Rodzinie
* o Raszei
* o Lutyckiej
Więcej szpitali położniczych w Poznaniu chyba nie ma. No, może jakieś prywatne.
Ze swojej strony mogę doradzić wizytę w szpitalu i spotkanie z kimś z personelu, żeby porozmawiać o tym, na co należy się w związku z porodem nastawić. Jeśli możesz sobie na to pozwolić finansowo, to świetnym pomysłem jest też indywidualna opieka położnej, z którą możesz się przed porodem zapoznać i omówić szczegóły.
napisz to sobie w notesie- zrób porównanie.
Moj najstarszy zyje dzieki takiemu monitorowaniu.... źle bylo z nim i oni to wyłapali w porę
I wyleczyli mi go juz z padaczki.
Jestem cholernie wdzięczna
he, he.. ja też opanowałam technikę wstawania po cc bez użycia mięśni brzucha
Po pierwszej cc nie potrafiłam się ruszyć. Następnego dnia rano przyszła pielęgniarka i przyniosła midrabinkę mówiąc, żebym ćwiczyła wstawanie. Wróciła za godzinę czy dwie i wielce zdziwiona wykrzyknęła: "Pani jeszcze lęży???!!!"
A ja nie wiedziałam jak mam się podnieść. Zgoniła mnie z łóżka i kazała iść pod prysznic. POmimo ogromnego bólu zrobiłam to... szłam przez długi korytarz do łazienki (bo na sali nie było) trzymając się rękami ściany, żeby nie upaść. Pielęgniarka szał z tyłu za mną w ogóle mnie nie podtrzymując...
Po drugiej cc Podniosłam się z łóżka jak tylko pielęgniarka o to poprosiła, a po trzeciej wstałam z łózka zanim jeszcze pielęgniarka do mnie przyszła powiedzięć, żebym wstawała
Połżne zajmowały się dziećmi troskliwie, i przywoziły mi je na karmienie, ale jak już wstałam to wolałam sama przejąć opiekę nad nimi, choć położne były zawsze w pogotowiu, żeby pomóc
Dopiero przy 3 dziecku mieliśmy już własny samochód i dojeżdżałam samochodem.
Przy pierwszej ciąży bałam się, czy zdążę dojechać taki kawał przed porodem. Ale dało się (zresztą jak tylko na KTG pojawił się zapis poważniejszych skurczów, to lekarz był czujny i wolał mnie wcześniej wziąć do szpitala, zresztą i tak tętno u dzieci spadało, więc od razu lądowałam na oddziale). Przy następnych ciążach byłam już spokojniejsza o to czy zdążę.
Wody niekoniecznie muszą odejść na początku. Miarodajne są skurcze, ale to się jakoś wie, że to już te skurcze. Porodu nie przeoczysz
Bardziej słuchaj siebie i swojego ciała niż tego co piszą w poradnikach i co doradzają inni.