Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
NPR jest OK?
Ta dyskusja została zamknięta.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
(Jak mawiają moi synowie.)
:bigsmile:
I oto mamy jak na tacy:bigsmile:
Wnioski - coraz bardziej akceptuję swoje życie - teraz bez dzieci... Bo skoro to był / jest Boży plan, to był / jest najlepszy...
Cieszę się z tego, co jest i wiem, co mam robić
Pan Bóg jest sam reżyserem naszego życia, a my mu czasem pomagamy, a czasem przeszkadzamy
Od dawna chodziło mi coś trakiego po głowie, ale tak mądrze napisać i uzasadnić nie umiałam...
Poza tym dziwnie jest pisać o tym, że można żyć BEZ 2 samochodów, ogrodzenia, 3 laptopów i zajęć wszelakich dodatkowych itd.
Ze można naprawdę być szczęśliwym mając minimum lub nawet mniej.
Że można być wdzięcznym Panu Bogu za dzieci.
I za to, co się ma. Oraz za to, czego się nie ma.
Że można być DLA kogoś, a nie tylko dla siebie.
Że nie umiera się SŁUŻĄC rodzinie. Lub raczej - owszem - umiera się - z uśmiechem na ustach, w poczuciu dobrze przeżytego życia i sensu tego życia...
Wielu ludzi tego nie chce zrozumieć, wg cytatu, który kiedyś tu zostawiła ProMama - bo to jest znak szprzeciwu, to jest wyrzut sumienia, to jest coś, co się nie zgadza z ich myśleniem i wygodnictwem. Więc szukają wymówek, wytłumaczeń... Komplikują życie sobie i tym, którzy chcą zwyczajnie, po prostu otwierać się na to, co daje Bóg...
Najwyżej mogę pytać: Czego ode mnie / od nas Oczekujesz w tej sytuacji?
W dorosłym życiu pewnie desperacko będą tej miłości i akceptacji szukały, ale będą za to wyposażone w te "zajęcia dodatkowe"...Każda sytuacja ma plusy i minusy.
Taka dziś jestem pogodzona ze wszystkim, bo praca mnie cieszy
Własne dziecko to musi być jednak nieporównywalna radość z żadną pracą :shocked:. Jednak nie wszystkim jest to dane i to też jest fakt do zaakceptowania.
Te dzieci mogą też jakoś zracjonalizować te postawy, uznać je za powszechne i też je powielać we własnym życiu... To pewnie dość częste.
A który?
Bo z nazwiska to kojarzę tylko niejakiego Macieja T.
Chyba, że to autoreklama była
no ale ja nie wierze ze Bog liczy kazdy włos na mojej głowie. chyba nawet wierzac w Boga trudno przyjac postawe takiego pełnego zaufania. to jednak nie jest powszechne nawet wsrod katolikow - takie rozumienie bozego planu i bozej opieki.
chyba przestane was czytac bo jeszcze sie na star lata nawróce? :P
Z niemieckiej niewoli w ruskich szpony. Z antykow w npr - Polski narodzie podnies sie z tych kolan!!!
nie jest proste, jak dopiero uczace sie dziecko placze ze teskni za tata i chce do niego dzwonic tlumaczac mu po swojemu zeby ojn do niej brum brum, i ze wtedy bedzie mi-mi, a tata ma zawsze wazniejsze sprawy, nie ma pieniedzy na bilet bo nie ma pracy a jak ma prace to nie ma czasu bo pracuje.
no mozna wtedy powiedziec ze dziecko jest moim najwiekszym skarbem, tylko czy ja jestem najlepszym sco sie moglo temu dzieku trafic?
za bledy trzeba placic, ale glupio jakos jak za moje bledy placi dziecko
no ale jak ludzie sie kochaja to dzieci jak szklanek - nigdy za wiele
ale dyskusja na temat antykoncepcji była tak żarliwa, że nie dałam rady
a na 5000 już nie chce mi się czekać
bo chciałam podzielić się z Wami
bo to w pewnym sensie Wasza zasługa
Nie tak dawno podjęliśmy decyzję o odrzuceniu NPR, pisałam zresztą o tym.
Dostaliśmy błogosławieństwo od kapłana w Instytucie. Lęk odszedł.
Właśnie Maleństwo ma 9 tygodni!!!!!!
Powinnam napisać o tym w wątku "A to ja się pochwalę" ale wolę tutaj, bo ta Dziecina to poniekąd skutek udziału właśnie w tej dyskusji.
Dodam tylko, że stosując NPR dalej, na pewno nie zdecydowalibyśmy się na dziecko w tym momencie (najmłodsza lada dzień kończy roczek, poza tym tysiąc innych przeszkód, nawet pewien spowiednik stwierdził, że może kolejne życie nie jest potrzebne). Co potwierdza, że stosując NPR można być otwartym na życie okresowo, wtedy kiedy sami chcemy.
Proszę o modlitwę, bo jak rodzina się dowie to przestaniemy z mężem w spokoju cieszyć się z naszego Małego Skarbka.
Po ludzku będzie Wam trudno, i wiesz to lepiej niż ja. Ale naprawdę i na serio jestem pewna, że Pan Bóg wie co robi.
I dla Ciebie +++
Odzywaj się, co u Was, i zapisz się do wątku "przy nadziei", będziem kibicować. :bigsmile:
Czekamy na kolejne wieści, z modlitwą za Was.:bigsmile:
podaj orientacyjny TP, wciągną Cię do wątku "Przy nadziei"
Ale się cieszę!
Bogu niech będą dzięki za nowe życie, za ten cud i za Was- jego rodziców!:whorship:
Warto było się wkurzać, pisać, powtarzać w kółko to samo, dobijać kolejne setki i tysiące postów w tym wątku...
Warto było!
Dziękuję Ci za to, co napisałaś.:da:
Dziwię się, że bliscy mogą wybrzydzać. Przecież dzieje się cud i ród się rozwija
Słyszałam o grymaszeniu dziadków na wieść o drugim :shocked:, trzecim i czwartym dzieciątku :shocked:, ale w głowie mi się to nie mieści
U znajomych chyba po czwartym rodzice wycofali pomoc, za to znajomy kapłan śpiewał na tę wieść.
I tego nie rozumiem...przestać pomagać w opiece nad dziećmi wtedy, gdy ta pomoc zaczyna być naprawdę potrzebna :shocked:...