Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
NPR jest OK?
Ta dyskusja została zamknięta.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Bardzo chciałbym uniknąć takiego rozłamu. Piszę bo widzę tych kilka przyczyn.
To niezawsze jest ta przyczyna tzn strach. A nawet jak ze względu na strach ktoś stosuje npr to podstawy tego strachu mogą być różne.
Tego typu wypowiedzi mają swój cel. Wiadomo muszą zaboleć, ale niekoniecznie muszą wpłynąć na nasze tzn wielodzietnych zachowanie, sposób wypowiadania się itd. Chciałbym żeby z tego typu zachowań wyciągać budujące wnioski, tzn widzieć cel tych zachowań i niepozwolić aby został on osiągnięty. Tego nam gorąco życzę, taki jest z mojego założenia cel tej mojej jak widać miernej pisaniny.
Jak wygląda akcja NPR jest OK ?
* na stronie www.NPRjestOK.pl można dopisywać się do listy zwolenników/użytkowników NPR
Nasi eksperci.
1) jakaś pani specjalistka od HIV;a
2) Pod zdjęciem zarośniętego gostka w niebieskiej rozchełstanej koszuli:
o. Lesław Ptak SJ, jezuita (czyli ksiądz po conajmniej 11 latach studiów â?? m.in. filozofii i teologii),
(zero koloratki, o sutannie nie mówiąc, jezuici ...)
3) spec od edukacji seksualnej, tata 2 dzieci
3) mama trójki dzieci
4) studentka filologii polskiej i slawistyki :shocked:
Co wy na to?
Przeglądając dziś zapytaj.wiara.pl trafiłam na coś takiego:
http://zapytaj.wiara.pl/pytanie/pokaz/a1e0e/
PS. Uwaga do Macieja: w tym wątku widać, że linki do kolejnych stron z wypowiedziami wyświetlają się dobrze tylko pod dyskusją; nad dyskusją jest tylko link do pierwszych 7 stron, tak ma być?
Wyszło na to (z tej wypowiedzi) , że antykoncepcja w KK jest dozwolona i pozostaje spór jedynie o metodę.
Ale to jeden z tysięcy głosów w KK. Chyba nie jest możliwym żeby wszyscy robili dokładnie to samo szczególnie w tej delikatnej i intymnej materii jaką jest posiadanie potomstwa.
Tyle zrozumiałam z tego wątku
A tu proszę "dyżurny odpowiadający", jakby w imieniu redakcji, rozgrzeszył wszystkich stosujących NPR. Trochę tak to rozumiem.
A co w tym złego, że jest jakiś ruch w KK (neokatechumenat?), który każe się zastanowić nad sensem tej płaszczyzny małżeńskiego życia?
Nie ukrywam, że po kilku latach refleksji, Wasze argumenty bardziej mnie przekonują, niż użalanie się, że przyjęcie kolejnego dziecka, spowoduje zubożenie rodziny o zbędne zachcianki.
No i wydało się. Maciek jest neonem.:tooth:
I koniec kropka. Wiecie, z braku wielkoduszności to się nawet nie trzeba spowiadać, a wręcz można być dumnym, że się jest takim skromnym, a nie megalomanem o "wielkiej duszy".
Tylko kurka nie da się w ten sposób udowodnić, że kondom jest ble.
Już bardziej spójni są w argumentacji fanatyczni ekologowie, odrzucający wszelkie środki niszczące środowisko, bo co by nie mówić guma ulega degradacji przez setki (czy nawet tysiące) lat, więc trzeba jej unikać.
:devil:
Bogna, rozumiem że sobie dworujesz z odpowiedzi ;-)
O ile dobrze pamiętam, można grzeszyć przez zaniedbanie!
Swoje 3 grosze dorzuciłam. Moje stanowisko jest takie, że zamiast du gadać lepiej się brać za robotę ;-)
Małgorzata, mówisz jak moja teściowa... ale rozumiem, że chciałaś zażartować.
Tymczasem fakt, że po latach przejrzałam na oczy (= bardziej podoba mi się wersja wielodzietna, niż wcale-, jedno-, dwudzietna), nie oznacza, że mogę (możemy) ten model realizować.
O ile dobrze pamiętam, to właśnie na tym forum podkreśla się, że każde dziecko jest darem i jeśli przychodzi, to znaczy że taka jest wola Boża. Z Waszych wpisów, domyślam się jak wygląda współpraca z tą wolą od Waszej strony. Mnie samej ciężko czasem jest przełknąć ten drugi wariant Bożej woli = brak rodzonych dzieci.
Także Małgorzata, pracuj dzielnie z mężem żeby za nas statystyki podnieść ;-)
Zobaczymy jakie rozwiązania życie przyniesie... :-)
---
W jakim sensie można?
Każdy grzech pociąga za sobą realizację nieuporządkowanego dobrowolnego aktu. Jeżeli akt taki przekłada się na jakiś uczynek, nosi nazwę grzechu popełnionego uczynkiem. Jeżeli natomiast dobrowolny akt przekłada się na zaniechanie czegoś należnego, nosi nazwę grzechu zaniedbania.
http://www.opusdei.pl/art.php?p=38893
Czy może chodzić o sytuację w której para ma warunki na kolejne dzieci, ale z wygodnictwa, ogranicza się do fazy niepłodności?
Albo... w moim przypadku: zamiast realizować cele dnia dzisiejszego, które pomogą mi skończyć dom i zacząć się starać o dzieci w OA... siedzę forum i odpisuję ;-)
Niniejszym już stąd zmykam.
12 lat starali się o dziecko. Wykresy, chodzenie po lekarzach, specjalistach. Wszystko OK, piękne klasyczne wykresy, klasyczne skoki temperatury. Badali nawet plemniki męża - też szybkie, sprawne, żywotne. Nic tylko dzieci robić.
I nic (a korzystali z npr właśnie w celu prokreacji).
Adoptowali dziecko, odpuścili sobie npr całkowicie, stwierdzając, że to już nie ma sensu. Gdy szykowali się do drugiej adopcji - nagle odkryli, że są w ciąży!
A tej chwili mają już trójkę dzieci - w tym dwoje biologicznych (najmłodsze ma miesiąc) i są tacy radośni.
---
Nie pytam w jaki sposób...
Jak rusza witką, znaczy, że żywotny. Jak się podkłada do gilgania- to pieszczoch.
MSPANC
Ja osobiście znam dwie rodziny w których była podobna sytuacja. Długie starania o dziecko, bez rezultatu. W jednym przypadku tak jak pisze Bogna też wszystko OK, badania świetne a dziecka nie ma. W końcu decyzja o adopcji, rozpoczęcie przygotowań i..... ciąża!
Drugi przypadek nawet bardziej ekstremalny: lekarze stwierdzili niepłodność u kobiety (nie znam szczegółów więc nie wiem co konkretnie miało być jej przyczyną, to jest pokolenie moich rodziców, więc możliwe że wiedza medyczna wtedy była na niższym poziomie ale w każdym razie orzeczenie-wyrok: nie bedziecie Państwo mogli mieć dzieci).
Para ta adoptowała dwójkę - a teraz jest ich już troje. Ich trzecie (a biologiczne pierwsze) dziecko poczęło się bez żadnego wspomagania i urodziło zdrowe kiedy mama miała blisko 40 lat!
Przecież chyba też należysz do KK i dodatkowo jeszcze znasz dużo rodzin wielodzietnych - dlatego pytam Ciebie.
Pokutą?
Stanem przejściowym do "otwartości"?
Zupełną pomyłką?
Knotz podejmując tę tematykę zupełnie ją wynaturzył?
W jakim kierunku powinna pójść opinia na temat npr?
Może znasz jakieś ciekawe artykuły na ten temat, bazujące na podobnym do twojego światopoglądzie?
Gdy zawodzi spontan najpierw włacxa sie obserwacje własnych cykli, potem obserwację z ginem potem badania i ewentualne interwencje hormonalne czy chirurgiczne...
Mnie sie wydaje, ze u par npr'owych owszem. Przeciez i tak wiedza oni, w jakim momencie cyklu jest kobieta, wiec po co "strzelac" poza jajeczkowaniem?
Jak dla mnie to troche taki seks na zamowienie, ale ja sie osobiscie zrazilam do npr'u :devil: wiec obiektywna tu nie bede.
Nikt tu żadnych wniosków nie wyciąga. Takie historie świadczą po prostu o tym że "Duch wieje kędy chce" i że często przerasta to ludzkie rozumowanie.
Dla mnie to tylko potwierdzenie faktu, że lepiej zaufać Bogu niż termometrowi.
1) Oczywiście, że jest mnóstwo osób stosujących npr od samego początku małżeństwa, nawet jeśli z góry zakładają, że chcą zajść w ciążę! Na tym forum jest kilka takich osób, a wejdź na fora npr-owskie to zobaczysz, że porządna dziewczyna poznaje swój cykl jeszcze przed ślubem, by potem niepotrzebnie nie stresować męża.
2) Co do tej konkretnej pary to mieliśmy długą rozmowę, bo mnie ich historia zafascynowała, więc nie sądzę żeby ściemniali. Pewnie jest to kombinacja czynników - np. wreszcie przestali się stresować bo zaadoptowali to dziecko, ale stwierdzili, że marzy im się wielka rodzina, więc po prostu zdecydowali się zaufać Panu Bogu, że da im tyle dzieci ile mieć powini i rzucili wykresy w kąt. bardzo mnie tym zbudowali.
3) Mój gin też mi potwierdził, że często niemożność poczęcia dziecka jest skutkiem blokad psychicznych - np. "za bardzo nam zależy" mimo braku problemów biologicznych.
Dla mnie terapią na zbytnie zaprzątnięcie chęcią bycia w ciąży jest praca. Wtedy głowę mam zajętą i sumienie spokojne.
No właśnie może mi podpowiecie! Badania trzeba robić w danym dniu, a to się nie zawsze da pogodzić z obowiązkami i tak przepada miesiąc albo dwa. Widzę, że chodzenie do lekarza niewiele daje, a tabletki coraz gorzej działają (jakby organizm się uodparniał). Mam dylemat moralny(?)... może sobie w ogóle odpuścić leczenie? W myśl, że Duch i tak wieje kędy chce... ;-) Jakby nie było człowiek się przez nie jeszcze bardziej nakręca.
Z drugiej strony, za kilka lat będzie jeszcze gorzej, to może jednak zacisnąć zęby teraz i nawet pogodzić się z porażką (choć człowiek i małżeństwo cierpi), niż potem żałować że się nie dało z siebie wszystkiego.
Często nad tym myślę... :-)
Miałam już laparo, leczenie hormonalne, potem HSG. Na stymulację owu najpierw się nie zdecydowałam, a teraz po dwóch latach do tego dojrzewam...
Teraz muszę sie rozprawić z jakąś zmianą, która od paru miesięcy nie chce się wchłonąć. Może w tym cyklu leki zadziałają :neutral:
osoba napisała że jest 5 lat po ślubie, więc jak miała 25 lat to może nie miała z kim spłodzić dzieci