Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
NPR jest OK?
Ta dyskusja została zamknięta.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Powiem więc tylko za Bogną w kwestii heroizmu i świętości. Tu chyba jest wciąż pies pogrzebany. Chodzi o to żeby nie uwznioślać NPRu. Żeby nie twierdzić że jest heroizmem, the final frontier. Może być wyjściem dla tych co za mało ufają, może być etapem dla tych co są całkiem zamknięci. Ale to co bym chciał usłyszeć od duszpasterza, czy przeczytać w gazecie wydawanej przez kurię to to, że postawą heroiczną dla chrześcijanina jest pełne podporządkowanie się przyrzeczeniom złożonym w czasie ceremonii ślubnej.
"Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym Bóg zechce was obdarzyć?"
i
"Sprawi to także, że katolicyzm nie będzie utożsamiany z wielodzietnością, ponieważ skuteczność NPR jest bardzo wysoka. "
Te dwa zdania jakoś mi zupełnie się ze sobą nie zgadzają.
@Agnieszka: ...i oba te nurty myślenia próbuje się w Kościele usankcjonować...
A potem będzie akceptować antykoncepcję, żeby ludzie nie uciekli z Kościoła, a za jakiś czas może i aborcję, bo "wyjątkowa sytuacja"... To w tą stronę idzie...
Usłyszysz, że nie mogą ludziom mówić że antykoncepcja to grzech, bo to mniejsze zło od aborcji. Inna rzecz, że im kościoły by opustoszały... Tego też nie chcą.
A, szkoda gadać... Przypomniało mi się:
Ostatnio mieliśmy baloniki na mszy św w Boże Narodzenie. Z napisem Happy Birthday Jesus... Tyle mogłam zrobić, że zakazałam dzieciom w tej szopce uczestniczyć, ku zdziwieniu pani od decydowania co jest liturgiczne, a co nie...
Gregorius się ucieszy
Gorzej gdyby szopka miała się odbyć na zasadzie, że nie wiadomo kto się urodził może jakaś ,,dobra nowina"
Ks. Redaktor dostaje nawet pokątne uwagi od proboszczów, żeby nie mówił tak ostro.
Spowiednicy zauważają, że penitenci po takich rekolekcjach parafialnych zaczynają spowiadać się z przekraczania 6. przykazania
I Bogu dzięki za całą Redakcję "Miłujcie się!" !
Do kościoła przed Mszą Św wpada gość z karabinem i krzyczy:
-Kto chce umrzeć za Chrystusa zostaje - reszta uciekać!
Gdy świątynia się wyludniła, zostali tylko niektórzy, ten z karabinem mówi do księdza:
-No, to możemy zaczynać nabożeństwo.
:bigsmile:
Ale żeby nie było tak różowo mowa tam była o zborze :fm:
PS Cześć kochanie
Mi nasza córka przedstawiła go z kościołem. Czyli ma dobre filtry zamontowane.
Zresztą stosowanie/niestosowanie NPR w neo tez nie jest takie jednoznaczne...
A ja tam i tak lubię w niedzielę pójść na Mszę parafialną, nawet gdy w sobotę byłem na wspólnotowej.
Nie wydaje mi sie że nie muszę
A tak z innej beczki, to gratuluję postawy wobec atakującego Cię trolla.
Totalna zlewka. I brawo :ay:
Bo odkąd Ślub mam (a i wcześniej nie miałam wiele przeciwko) to zawsze chcę (dziecka) i niestety często nie mogę.
Zakupiliśmy termometr, zeszycik i.. zaczęliśmy. Żona chciała poczekać z dzieckiem, ja nie chciałem. Udało mi się na jednym z zakrętów "współpracować" z Bogiem i dał nam syna.
Wielka radość mimo tego, że ciut za szybko, trochę nerwów, ze z pracy wyrzuca itp..
Oczywiście okazało się, że Bóg wybrał termin idealnie - po połogu udała się poważna operacja i żonę przyjęli do pracy.
I tak po ponad roku znów nadchodzi czas płodności i znów dylematy czy popracować jeszcze rok czy jedno dziecko nie wystarczy na protezę zastawki i części aorty?
Dzięki jednemu z forumowiczów usłyszałem o postawie otwarcia na życie i zaufania, nawet przeciw lekarzom czy rodzinie. W toku licznych dyskusji powoli docierało do mnie, że Bóg nie jest złośliwym gnomem, który tylko czyha by "obdarować" dzieckiem w najmniej odpowiednim momencie tak by uśmiercić mi żonę lub wpędzić w materialne problemy, ale jest kochającym Ojcem a dziecko niezwykłym darem, które przewyższa jakiekolwiek moje zawodowe dzieło. Powoli przestaję się bać następnej ciąży i czuję wolność. Wolność od strachu przed poczęciem. Wolność jaką daje wyjście z ciasnej dusznej klatki NPRu.
W ilu jeszcze takich ciemnych piwnicach trzymam pomysły Boga na moje/nasze życie?
Dlatego warto rozumiec gdzie stoi granica pomiedzy uzasadnionym NPRem a tym nieuzasadnionym......
A w ogóle to trwamy w radości Bożego Narodzenia, a dziś jest Młodzianków.
To skoro granica jest, to czemu nie mozna o niej pisac?
Ty piszesz o mega otwartosci, bo masz mega zdrowie, a ja o tej cholernej granicy, ktora mnie wnerwia, bo ogranicza mnie.
Ucze sie zyc z tym ograniczeniem.
Na razie nie umiem
Właściwie to tak jest z tym zaufaniem.
Ja tam zdrowa jestem, nic mi nie dolega, przeszkód do ciąży nie mam itd. Ale jak człowiek jest w ciąży i z dziećmi, i sam, i ma męża w szpitalu ciężko chorego to pragnie tylko donosić ciążę, spokojnie urodzić i wrócić czym prędzej do codziennych obowiązków.
Prosiłam o modlitwę kiedyś na tym forum, kiedy moje dzieci miały już zaklepaną rodzinę zastępczą, kiedy ja wyjadę do szpitala z porodem przedwczesnym... Nie mam tu rodziny, nikogo, mąż zwykle chory i nie do pomocy, a tym bardziej kiedy był bardzo długo w szpitalu. I wreszcie sama mówię - muszę urodzić o czasie, nie mogę jechać setki kilometrów do szpitala na parę tygodni, a co z dziećmi? Ile w tej rodzinie zastępczej by były? Panie Boże musisz coś zrobić, bo nie ma mi kto pomóc.
I jakimś cudem dotarła do nas moja mama (z jej zdrowiem, to aż dziwne że przebyła podróż trzema samolotami), a ja w końcu urodziłam bez wychodzenia z domu:bigsmile:
Choć tu moje losy (zdrowie, życie) się nie ważyły, ale dziecko urodziło się, o dziwo, o czasie, co dało mi nadzieję, że już tak dalej będzie, pozostałe nie musiały iść do rodziny zastępczej (zwłaszcza, że młodszy był piersią karmiony).
Ale nie była to łatwa ciąża - musiałam dźwigać małego, kiedy ledwo sama chodziłam z bólem pleców, już myślałam, że nie będę w stanie samochodu prowadzić, co byłoby już katastrofą, bo jak zrobić zakupy... Kiedy w nocy budziły mnie skurcze, a ja myślałam że to już a to był 30-32 tc. I jakoś musiałam uspokajać synka, bo budził się na karmienie, a ja się bałam karmić...
Wiem, wiem, te problemy to nic w porównaniu z którymś tam cc. W sumie to nie powinnam była tyle narzekać na swój los:shamed:, bo poza jakimś dyskomfotrem życia, nic strasznego by się nie wydarzyło...