Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Depresja - też to słyszeliście?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Nie żebym gloryfikowała dawne czasy. Było trudniej pod pewnymi względami, ale poza jednostkami mało kto nie akceptował swojego życia czy odnosił je do życia serialowych postaci, celebrytów, czy znajomych którzy odnieśli tzw sukces.
Patrzę po swoich babciach, które mimo ciężkich przeżyć, nieustannej pracy oznak depresji nie wykazywały. Może praca miała jakiś sens, bardzo prosty wtedy a teraz człowiek uczy się, studiuje i myśli o satysfakcjonującym życiu i nic go nie cieszy, bo praca włożona w wykształcenie nie przekłada się na wykonywany zawód, finanse, bo wszystko w tej chwili jest globalne, na wyciągnięcie ręki.
Tak sobie tylko gdybam.
Osobiście wierzę w farmakologię przy depresji. To jednak jest niedobór pewnych substancji w mózgu. Myślę że mój mąż bez farmakologii by się nie podniósł.
I myślę że więcej jest czynników cywilizacyjnych powodujących nawał depresji niż sobie zdajemy sprawę.
Może to że żyją jest jakaś miarą skuteczności, ale ona raczej nie żyją tylko są jak liść na wietrze. Gdzie je powieje tam idą. Chyba że terapia ma trwać całe życie... To już wolę lekarstwa.
A terapia czasem trwa bardzo długo, może nawet całe życie. Tak jak branie niektórych leków.
W depresji są też upadki i wzloty. Może być długo dośc znośnie, a potem przychodzi dołek. I to jest choroba na całe życie, tylko objawy raz są słabsze, raz mocniejsze.
A że u nich nie skutkuje to same o tym mówią. Zresztą nie widać żadnych zmian u nich. Zero inicjatywy. I non stop to samo zachowanie.
Może brak regresu to jest ta skuteczność u nich. Choć i to wątpliwe, bo jak się nie ogarniasz to zostajesz w tyle. I przechlapiesz życie.
Serio im współczuję. Lubię je, wszystkie cztery. Są dość zżyte z nami. Chętnie przytulają się do nas, bo chyba chcą trochę ciepła wchłonąć. Znają się ze sobą z terapii różnorakich.
Zresztą teraz to terapia online, więc w ogóle zastanawiam się czy ma jakikolwiek sens.
Chętnie spróbowałabym terapii ale ciężko trafić na właściwą osobę i koszty są znaczne
Na pytanie skąd teraz tyle depresji to nie wiem. Myślę, że w pokoleniu mojej babci ludzie byli silniejsi. Jeśli dożyli i umieli założyć i utrzymać swoje rodziny to musieli tacy być. Ja na pewno czuje się słabsza od niej.
I więcej było w nich takiej dobrej prostoty. Wiedzieli co jest dobre a co źle i to samo wiedzieli inni. Teraz wszystko się komplikuje, mota w człowieku a jak jeszcze dojdzie w życiu kilka trudnych doświadczeń to człowiek choruje.
Co do wiary, wierzę że ma moc uzdrawiania i modlitwa może wszystko. Jednak czasem Bóg dopuszcza przejście przez cierpienie i wtedy szuka się sposobu by poczuć się lepiej.
Z pani terapeutki zrezygnowałam. No jakoś nie zagrało.
widzę, że dziś w nastroju żartobliwym jesteś.
Dla mnie każda taka informacja jest cenna, choć nie umiem ocenić na ile ma uzasadnienie w medycynie
I wiem, że lekarz powinien zlecić wszystkie możliwe badania by wykluczyć inne przyczyny złego stanu psychicznego pacjenta.
Przecież wiemy, że różne niedobory /zbyt wysoki poziom czegoś/rozhulane hormony itp potrafią swietnie "udawać" choroby. I odwrotnie - depresja często ma obraz z somatycznymi dolegliwościami
https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=516